EVEN IF

CHAPTER I

Devon as Danica May Flores Laxa (Mei)
Sam as Samuel Lorenzo Ruiz (Renz)
Fretzie as Farrah Suarez 
James as James Kristoffer Rodden

Ivan as Anthony Blaine Thompson
Ann as Meanne Chua
Enrique as Kenneth Dominguez 

--------------------------------------------------

Hindi mapigilan ni  Mei ang mainis habang hinihintay ang kaibigan niyang si Farrah sa kanilang school canteen. Paano kasi mahigit isang oras ng natapos ang klase niya, ibig sabihin mahigit isang oras na siyang pinaghintay ng kaibigan. First day na first day ng klase iniinis siya ng kaibigan. Hindi naman siya pwedeng umalis na lang kasi hindi na rin darating ang sundo niya dahil sinabi niya sa driver na may pupuntahan pa sila ni Farrah after her class.

   "hey, sorry Mei medyo natagalan ako. Si Mrs. Castro naman kasi pinakuha pa sa akin yong folder niya sa faculty", -farrah

   "Hayy, medyo dalawang oras lang naman yon bes,.Hindi ako nainip, hindi ako naiinis", sarkastikong sabi ng dalaga.

   "Sorry na talaga, sige libre kita ice cream para lumamig ulo mo"

   "tze, hindi ako nakukuha sa pa ice cream ice cream lang noh, I also want some dark chocolates"

   "Okay, ChOCOLATE ice cream and dark chocolates here we come",-farrah

Alam na alam ni Farrah kung paano mapapaamo ang kaibigan. Isang chocolate ice cream lang pwede na. Habang naglalakad sila papunta sa isang convenient store napansin nila ang isang gwapong lalaki na bumaba sa kotse na nakapark sa harap ng store.

   "uy ang gwapo niya bes, bilisan natin para hindi pa siya makaalis",-farrah

   "Ay ang landi talaga, sige takbuhin mo baka makawala"

Hindi siya pinansin ng kaibigan kundi binilisan pa nito ang paglakad para maabutan ang gwapong lalaki. Abala naman si Mei sa pagtetext ng biglang may malaking bulto ng katawan na nakabunggo sa kanya.

   "hey, tumingin ka naman sa dinadaanan mo hindi yang pagtetext ang inaatupag mo",-lalaki

   "Excuse me ha, ikaw kaya tong hindi tumitingin. Tingnan mo ngang ginawa mo sa cellphone ko, Baya---

Hindi itiunuloy ni Mei ang pagsasalita ng makita niya ang mukha ng lalaking nakabunggo. Hindi siya makapaniwala sa nakikita. Animo isang GOD ang nakikita niya ng mga sandaling yon.

   "Miss Jejemon matagal ko ng alam na sobrang gwapo ko",-lalaki

   "Ang kapal, At sinong nagsabi na nagwapuhan ako sayo? Ngayon lang kasi ako nakakita ng taong kuneho..kapal nito, And FYI hindi ako jejemon no!."-mei

   "Kuneho? Ang mukhang to? Bulag ka ba? At talaga hindi ka jejemon? Kasi sa nakikita ko you are one. Tingnan mo nga naka school uniform ka nga, nakasuot ka naman ng cap.. parang inappropriate, and ang hilig mo magtext. Are you texting 'hir na me" a while ago??",-lalaki

   "Hoy mister whoever you are wala kang pakialam kung ano yong suot ko at saka hindi ka gwapo..Kuneho!! Rabbit ka rabbit.",-mei

   "Bes--"

   "Lorenzo"

Agad namang lumapit si Mei kay Farrah at hindi naman niya napansin ang kasama nitong lalaki na lumabas galing sa convenient store.

   "Bes may isang asungot kasi na sumira ng araw ko, sinira pa ang phone ko",-mei

   "Ha, at sino ang asungot ha? At hindi ko sinira yang phone mo. Sino kaya ang panay ang text na hindi man lang makuhang tumingin sa dinadaanan noh?

   "Alam niyo para kayong mga bata, pwede naman kayong mag-usap ng maayos. BTW bes i want you to meet Anthony Blaine Thompson, a new friend",-farrah

   "Ang bilis mo atang nakahanap ng bagong kaibigan, kaya mo pala ako nalimutan eh"

   "Bes naman, oo nga pala Blaine she is my bestfriend Danica may Flores",-farrah

   "Nice to meet you danica",-Blaine

   "Please to meet you", (nahawa na rin si Mei sa ngiti ng bagong kakilala.)

   "Youre prettier when youre smiling",-blaine

   "Hey dude, i cant believe you are going to ignore my presence. Im still here.",-lalaki

   "Kilala mo ba tong asungot na to??-Mei

   "Ah, sorry dude, nga pala guys i want you to meet Lorenzo, my cousin. Pagpasensiyahan mo na siya danica kasi he was having a bad day",-Blaine

   "Hey, siya ang may kasalanan Blaine not me. Hi Farrah nice meeting you",-Lorenzo

   "Nice meeting you din Lorenzo",-farrah

   "You can call me Sam o Renz na lang"

   "Asus may pa Renz renz pang nalalaman ang isang asungot. Mas bagay naman sa kanyang tawaging Lorenzo kasi mukha ng matanda",-Mei
   "Sinong matanda? Baka ikaw. Tingnan mo nga itsura mo..-

   "Ano ba kayong dalawa tama na nga yan, Is that the proper way to entertain a new friend?, -farrah

   "FRIEND? No way, hinding hindi ko magiging kaibigan ang jejemon na to. Sorry Farrah ikaw pwede pa, bakit hindi mo turuan ang kasama mo na magdamit ng maayos",-renz

   "Tara na nga farrah, nasasayang ang oras ko sa pakikipag-usap sa isang taong walang kwenta",-Mei

   "Ano ka ba Mei nakakahiya kay Blaine",-farrah

   "What did you say Farrah? You called your friend Mei? Huh, doesnt suit her",-Renz

   "Hope to see you again ladies. Wait, would you mind if i ask for you #s?",-Blaine

   "Si Farrah na lang Blaine sinira ng asungot ang phone ko. Baka next week pa ako bibili ng bago",-Mei

 Nakarating na si Mei sa kanilang bahay ngunit hindi pa rin mawala sa isip niya ang nangyari. The supposed to be wonderful day dahil nga unang araw senior year ay parang naging isang nightmare sa kanya. Tatawagan na sana niya si Farrah gamit ang landline sa kwarto niya ng biglang kumatok ang Mommy Lyn niya.

   "How was your 1st day as a senior baby?,-mommy lyn

Si Mei ay nag-iisang anak nina Mommy Mariz at Daddy  Philip. Lumaki na naibibigay lahat ng mga kailangan niya sa buhay ngunit hindi tulad ng ibang mga dalaga na maluho. Simple lang ang gusto ni Mei, kahit sabihing nakakaangat sila sa buhay. Simpleng damit, simpleng mga pagkain at mga simple ngunit totoong kaibigan ang hanap niya.

   "Okay lang naman mom, medyo stressful lang",-Mei

   "I was trying to call you kanina kasi ang tagal mong umuwi but your phone is out of reach, Nalobat ba cellphone mo baby? Baka we need to buy new one na?",-mommy lyn

   "No mom, ok pa naman ang phone ko. Nalobat lang kasi dalawang araw ng hindi na charge, I was with farrah kanina mom",-Mei

   "OK then, you better rest na kasi you have early class tomorrow. Gnyt baby"

   "Goodnight mom"

Biglang naalala ni Mei ang nawasak na phone niya kanina. Kinuha niya ang kanyang shoulder bag at kinha ang magkakahiwalay na parte ng kanyang cellphone. Hindi na niya nagawang ayusin kanina dahil mas pinatguunan niya ng pansin ang pakikipagbangayan kay Renz.

   "Oh my god, nasaan ang sim card ko? Bakit wala dito. No it cant be..I need my sim.

Nang biglang tumunog ang kanyang landline.

KRiiiiiiiinnnnngggggggggggggg....

   "Hello goodevening, whose on the line po?"

   "You have a sweet voice on the line honey------------


CHAPTR II

   "You have a sweet voice on the line honey". Sagot ng kabilang linya.

   "Sino to? At bat mo ako tinatawag na honey ha?". Naguguluhang tanong ni Mei sa caller.

   "Ouch, so sad you dont recognize my voice anymore". -caller

   "Pwede ba huwag mo akong pinagloloko, Its 8 o clock in the evening mister and if you have nothing to do ako marami pa". Pagalit na sabi ng dalaga.

    "Wait for me in a few minutes, I'll be there". Pagkatapos ibinaba ang telepono.

   "What do you mean? Wait---". Ngunit alam ni Mei na ibinaba na ng kausap ang telepono.

   "Ang mga taong walang magawa nga naman". At pagkababa ng telepono naalala na naman niya ang kanyang nawawalang sim card. "Asan na nga ba yon?"

Nailabas na lahat ni Mei ang laman ng kanyang bag pero wala pa rin siyang sim card na makita. Ibabalik na sana niya ang mga notebooks niya sa kanyang bag ng tinawag siya ng kanilang kasambahay na si Manang Esme.

   "Mei iha gising ka pa ba?". Tanong ni Manang Esme.

   "Opo manang". Tinungo ang pinto para pagbuksan ang kasambahay. "Bakit po?.

   "May bisita ka iha, sabi ko sa kanya maghintay siya at titingnan ko kung hindi ka pa natutulog eh sabi niya alam niya daw na hindi ka pa tulog kaya siya pumunta rito".

   "Sino naman kaya yon manang?. Hindi nio po ba kilala? Kasi lahat naman ng mga kaibigan ko pumunta na dito sa bahay". Nagtataka si Mei kung sino ang bisita niya ng ganitong oras ng gabi at bigla niyang naalala ang tumawag sa kaniya kanina lang.

Tiningnan muna niya ang sarili sa salamin bago bumaba. Habang pababa sa hagdan nakita niya ang lalaking nakatalikod habang tinitingnan ang mga frame na nasa ibabaw ng kanilang side table.

   "Excuse me, what can i do for you po?". Agaw pansin ni mei sa kanyang bisita.

   "Hindi pa rin nagbago ang ayos ng bahay nicks". Hindi pa rin inaalis ang tingin sa mga frames.

Nagulat si Mei sa sagot ng lalaki. Hindi niya namamalayang unti unting may tumutulong luha mula sa kanyang mga mata. Isang tao lang ang tumatawag sa kanya ng "nicks". At matagal ng wala ang taong yon.

   "Kumusta ka na? Sa wakas ay hinarap na siya ng lalaki. I was supposed to visit you yesterday pero...." Hindi itinuloy ng lalaki ang sinasabi dahil nakita niyang tuluyan ng umiyak ang dalaga.

   "Nicks why are you crying? Im sorry, I missed you so much.". Hindi napigilan ng lalaki ang emosyon at biglang niyakap si Mei. "Im sorry for not coming back, Im sorry if hindi kita naalagaan, Im sorry for everything."

   "Ive been waiting for so long. Naghintay ako ng maraming taon sa pagbabalik mo. Bakit ngayon mo lang ako naalala? maluha luhang sambit ng dalaga habang nakayakap na rin sa lalaki. "Kristoff i missed you so much".

   "Ssssshhhh, andito na ako nicks and i will never leave you again".

"Limang taong gulang noon ni Mei ng tumira ang pamilya ni James Kristoffer Wales sa parehong subdibisyon kung saan nakatira sina Mei. Mula sa kanilang tahanan ay may malapit na park kung saan madalas siyang dalhin ng kanyang yayapara maglaro. 

Masayang masaya si Mei habang tumatakbo palapit sa pinakapaborito niyang swing ng madaanan niya ang iasng payat na batang umiiyak habang pinapatahan ng dalagitang babae na kasama nito. 
Huminto si Mei sa pagtakbo para tingnan kung ano ang iniiyakan ng bata ng mahagip ng kanyang mga mata ang isang maliit na bola na nasa poste ng swing. Kinuha niya ang bola at lumapit sa dalawa.

   "Ito ba ang iniiyakan mo? I saw this one sa ilalim ng swing". Sabay abot niya sa bola.

   "Yan naman pala Topeng oh. Dont cry na ok. Thank you lil girl ha, Whats your name?". Baling naman ng dalagita kay Mei.

   "Youre welcome po. Im Danica May Flores Laxa. But you can call me Mei". Magiliw na sabi ng batang si Mei.

   "Its nice meeting you Mei. Ako nga pala si Ate Lauren and this boy over here is my baby brother James Kristoffer.

   "But i heard you called him Topeng diba ate Lauren? 

   "Yeah, i used to call him that but dont call him by that name kasi magagalit siya". Pabulong na sabi ni ate Lauren sa kanya.

Sabay nagtawanan ang dalawa na ikinairita naman ng kaninay umiiyak na si James Kristoffer. "Why are you both laughing? Is there something funny that i do not know?". Tanong nito sa dalawa.

   "Ah nothing. Do you want to play sa swing? I always go here. And that swing over there is my favorite". 


   "Okay lets go ate Lauren". Yon ang simula ng kanilang pagkakaibigan, they were the best of friends hanggang pati sa papasukang eskwelahan parehas sila.

CHAPTER III

   Halos hindi napansin ng dalawa ang oras at dalawang oras din silang nagkwentuhan. Hanggang sa may tumawag sa cellphone ni James.

   "Hey Topeng, where did you go? Dad is so worried about you. You were just here a while ago tapos bigla ka nawala ng hindi man lang nagpaalam", galit na sabi ng ate niya sa kabilang linya.

   "Sorry Lauren, Im here at Mei's house. Goin home in a few minutes."

   "Ok i understand that you miss her so much but you should have told us that youre leaving so that we didnt have to worry about you. Anyway send my regards to Mei and go home straight after ok?"

Pagkatapos kausapin si Lauren tiningnan niya ang kanyang relo at nagulat siya na pasado alas diyes na ng gabi. Alam niyang kakaumpisa pa lang ng pasukan and they have to wake up early for tomorrow. Hindi niya sinabi kay Mei na nag-enroll din siya sa parehong school kung saan ito pumapasok. Iyon ang inasikaso niya pagkarating nila ng pinas kaya hindi agad niya napuntahan ang kaibigan.

   "Mimi, late na pala pasensya na hindi ko na napansin ang oras. Sobrang namiss lang talaga kita", sabi nito habang naka puppy eyes. Nakasanayan na ni James ang pagtawag sa kanya na Mimi imbes na Mei na gaya ng tawag ng iba nilang kaibigan at mga pinsan niya sa kanya. Gusto kasi ni James na naiiba ang tawag niya sa kaibigan.

    "Ako rin po TUpz miss na miss kita. So bukas na lang ulit. Kita tayo after ng klase ko.", sagot naman ni Mei sa kanya. She used to call her Tupz short for Topeng na tawag naman dito ng kanyang ate Lauren. Tinatawag din siya nito noong Topeng pero lagi itong sumisimangot pag marinig niya ang ganong pagtawag niya kaya.

   "Will you stop calling me that name. Youre irritating me. Wala kayong difference ni ate Lauren".

   "At bakit? maganda kaya..

   "Mimi do you really want me to be your friend?", pagalit na sagot nito sa kaibigan. 

   "Sorry na, hindi na kita tatawaging Topeng", natatawang sabi nito at diniin pa talaga ang pagsabi sa pangalan nito.

   "Diyan ka na nga. Maghanap ka ng ibang kaibigan kung may matinong makikipagkaibigan sayo", sabi nito at nagwalk out palayo sa kanya.

Agad namang sinundan ni Mei ang kaibigan habang sunod sunod ang paghingi nito ng sorry sa kaibigan. Kahit pagod na pagod na siya sa pagtakbo para makasabay sa mabilis na hakbang ni James ay hindi pa rin siya tumitigil sa pagpapaliwanag at pagpapaamo kay James.

   "Sorry na kasi. Hindi na talaga mauulit pramis. Bati na tayo oh".

   "How many times did you asked sorry already? And how many times did you say na hindi na mauulit yet inuulit ulit mo pa rin". 

   "Sige na last na yon talaga, last chance pls....If you dont want me to call you that name sige i'LL just call you kris?? jamjam? Toff?? hmm ano gusto mo? 

   "Bahala ka nga sa buhay mo", sabi nito habang tuloy-tuloy ito sa paglalakad.

   "Uy Top...", agad namang tinakpan ng Mei ang kanyang bibig. Muntik na niya ulit banggitin ang pangalan nito.

   "Get lost!", galit na talagang sabi ni James dahil hindi nakaligtas sa kanya ang pagtawag ulit sana sa kanya ni Mei sa ganong pangalan.

   "Hey wala akong sinabi ha. Sabi ko Tupz. Oo yon.", shit ano ba naman kasi tong bibig na to eh galit na sabi ni Mei sa kanyang sarili.

Pagod na siya sa paghabol sa kaibigan kaya hindi niya napansin na may isang bato sa kanyang dadaanan kaya nawalan siya ng balanse. Hindi naman grabe ngunit may konting galos lang siya sa kanyang siko na ikinabahala naman ni James dahil saktong lumingon siya nong nadapa si Mei.

Agad itong tumakbo pabalik sa kaibigan at nag-aalalang inlalalayan niya ito.

   "Uy worried si bestfriend. Sabi ko na nga ba di mo rin ako kayang tiisin eh.", nakangiting sambit ni Mei.

   "Excuse me, pero kahit kaninong tao mangyari to i will be willing to help."

   "Sorry na kasi oh..

   "Dont do it again next time or else forget it that i'm your friend", walang emosyong sabi ni James. "I'll bring you home para malinis ang sugat mo."

   "thanks.. siguro naman hindi ka magagalit if im going to call you TUpz? 

Hindi sumagot si James tuloy tuloy lang ito sa paglalakad. \

   "Yes, i know gusto mo yong Tupz na name.."

Natigilan si Mei sa pagbabalik tanaw ng biglang magpaalam si James sa kanya.Pero bago ito makaalis naalala niyang tanungin si James ang tungkol sa studies nito. "Oo nga pala TUpz pareho tayong graduating diba? San ka mag-eenroll?"

Nagkunwari naman si James na parang walang narinig bagkus ay nagpaalam na ito para umuwi na sa kanila. He doesnt want to spoil his surprise kanyang long lost friend.

CHAPTER IV

Maagang maaga pa rin gumising si Mei kahit late na siya natulog noong gabi, pero ganon talaga siya kahit inaantok antok kinailangan na niya talagang gumising. Ni minsan hindi pa na late si Devon sa kanilang klase, lagi siyang early bird ika nga. Patapos na siyang mag-ayos ng sarili ng  may marinig siyang busina sa labas ng kanilang bahay.

   "Sino naman kaya yon?" tanong niya sa sarili habang tsinetsek kung wala na siyang nakalimutan.

   "Mei iha, andiyan na yong sundo mo..Bilisan mo baka mainip iwanan ka pa", sabi ng kanyang yaya na nasa pinto na pala ng kanyang kwarto.

   "HO? Ya anong sundo? Sino? Wala naman akong alam na susundo sa akin ngayon ah. Si Farrah naman nagtext sakin na hindi daw siya papasok this morning kasi sumakit ang ulo niya", nagtatakang sabi ni Mei habang mabilis na naglakad palabas ng kanilang bahay para tingnan kung sino ang sinasabi ng yaya niyang sundo "daw" niya.

Palabas na siya ng kanilang main door ng mapansin ang isang kotse na nakahinto sa tapat ng kanilang bahay. Tinted ang bintana nito kaya hindi niya makita kung sino ang nasa loob. Sigurado ang dalaga na siya nga ang hinihintay nito dahil kung hindi eh bakit sa mismong tapat ng gate nila ito nakahinto. "Sino naman kaya ito at hindi man lang bumaba," taka pa ring tanong ng isip ni Mei habang nilalapitan ang sasakyan.

Nakalabas na ng kanilang gate ang dalaga ng biglang bumukas ang pinto ng kotse at bumaba ang isang lalaking may hawak na bouquet of white roses.

   "James Kristoffer Rodden??? Bat ka andito? gulat na tanong ni Mei sa kaniyang kaibigan.

   "Aren't you happy that I'm here? Flowers for a very beautiful lady", habang nakangiting iniaaabot ang bulakalak sa gulat pa ring kaibigan. "And you don't need to shout to the whole village my whole name Miss Danica May Flores Laxa."

   "Haha sorry naman, i was just surprised to see you here. And wait, why are you wearing GV uniform?? Oh my god, am i not dreaming TUpz?

   "You are not Mimi..were schoolmates! I just didnt tell you last night. I know you will be surprised. Were not just schoolmates but classmates too."

   "Cool!" -Mei

   "Is that all youre going to say? Cool lang?" -James

   "Eh what do you want me to say? Its cool, meron akong alalay sa school, diba? Tara na nga baka ma late pa tayo", at pumasok na ito sa unahang upuan katabi ng binata.

   "Excuse me Mimi ha, itong gwapong mukha kong to ang gagawin mong alalay? No way", saad ng binata habang pinapaandar ang kotse.

   "Eh di wag. Hanap na lang ako ng ibang guy bestfriend na payag maging alalay ko", -Mei

   "Ipagpapalit mo ako?- James

   "Why not kung ang kapalit mo naman eh willing maging alalay bodyguard ko", sabi niya habang naka puppy eyes.

   "Sige maghanap ka, after today im going to find a bestfriend too. A way prettier and taller than you. And hindi na kita dadalawin siyempre kasi you will not be my bestfriend anymore."

   "Ah ganon? Sige maghanap ka.." galit na sambit ni Mei at inihampas sa binata ang kanyang bag.

   "Hey what are you doing..Ouch, that hurts!

   "It hurts?? Talaga? Eto pa"

   "Tama na, see ayaw mo talaga akong pakawalan.. Kasi you realized you can no longer find someone like me", mayabang na sabi ni James habang naghahanap ng space para magpark.

   "Ang kapal mo!" At nauna ng bumaba ang dalaga, hindi na hinintay na makababa ang kaibigan at tuloy tuloy ito sa kanilang classroom.

   "Mimi wait! I'm not familiar with the school yet, wait for me. .", saka naman naalala ng dalaga na hindi nga talaga kabisado ni James ang pasikot sikot sa school nila at may kalayuan pa naman ang kanilang building sa parking area kung saan nagpark ang kaibigan.

   "Pasalamat ka naawa ako sayo kundi iwan kitang maghanap ng classroom na mag-isa",-Mei

Habang magkasabay na naglalakad papunta sa kanilang classroom hindi naman nakaligtas kay Mei ang mga kababaihang nagpapapansin sa kaniyang bestfriend.

   "Thats what im telling you mimi, I have many options", habang panay naman ang kaway sa mga babaeng bumabati sa kanya na animo isa siyang celebrity.

Naiinis naman si Mei sa mga babaeng nagpapapansin sa kaibigan niya. Bakit Mei selos ka ba tanong ng kanyang isip. "NO WAY!" bulalas niya.

   "What? Eh di umamin ka rin..Ayaw mo talaga akong mapunta sa iba",  sabi nito habang nagbigay ng nakakalokong ngiti.

   "Ang kapal mo talaga..Eh di sa kanila ka na.. I dont kher!", at todo walk out naman ang ginawa ng dalaga at wala siyang pakialam sa pagtawag ni James sa kaniyang pangalan.

Binilisan niya pa lalo ang paglalakad at hindi na niya napansin na may mabubunggo na pala siya.

   "What the heck! Hindi mo ba nakita na may mabubunggo kang tao?", galit na saad nito habang isa isang pinupulot ang nagkalat na papel sa floor. Kasalukuyan kasi itong nagdidikit sa bulletin board ng bigla siyang binunggo ni Mei.

   Im so sorry, hindi ko....",hindi natapos ng dalaga ang sasabihin dahil nabigla siya sa kanyang nakita.

   "IKAW???", sabay na sabi ng dalawa!

CHAPTER V

   "Ikaw???"

   "Akalain mo nga naman noh? Ipinanganak ka ba ng mama mo para bungguhin ako palagi? Ang clumsy mo talaga!", galit na saad ng lalaking nasa harapan niya.

   "Look, im sorry ok, pero hindi naman yata tama na pagsalitaan mo ako ng ganyan. It was just an accident and yong nangyari kahapon, its your fault!", ganting sagot ni Mei.

   "Hey jejemon bakit ba kasi hindi ka marunong tumingin sa dinadaanan mo ha?"

Tuluyan ng nainis si Mei sa kaharap at di napigilan ang sarili na batukan ang lalaki.

   "Ouch, that hurts..Are you sure youre not a guy? At anong karapatan mo para gawin sa akin yun? Ikaw na nga tong nagkamali", sabi niya habang hawak hawak at hinihimas ang nasaktang batok.

Nakita naman ni James ang ginawa ng kaibigan at biglang tumakbo palapit sa mga ito. Lumapit siya kay Mei at tinanong kung ok lang ang babae.

   "Ano bang paki mo? Diba hindi na tayo friends?" galit pa ring sabi ni Mei kay James.

   "Kristoff is that you? shocked naman na sambit ng lalaking nakaaway ng dalaga.

   "Renz? Samuel Lorenzo? What a small world pare..", at nagyakapan ang dalawang lalaki.

Si Mei naman ay nagulat na magkakilala pala ang dalawa.Lalo naman siyang nainis ng magkumustahan ang mga ito at tuluyan na siyang inisnab.

   "Magsama kayong dalawa", bulyaw nito at dali-daling naglakad patungo sa classroom nila.

Bigla namang narealize ni James na nakalimutan niyang andon pala si Devon. Naaliw kasi siya sa pagkikita nilang muli ni Renz after how many years.

   "Mimi wait, Excuse lang pare ha", paalam niya. "Mimi--

Hindi naman pinansin ni Mei ang pagtawag niya kaya nagpasya ang binata na hayaan na lang muna nitong lumamig ang ulo saka niya kakausapin. Kilala niya ang kaibigan, madali itong mapikon at magalit pero madali rin namang suyuin at alam ni James kung ano ang gagawin niya para matanggal ang sumpong nito. Bumalik siya sa may bulletin area kung saan ipinagpatuloy ni Renz ang pagpopost ng bond paper na may mga nakasulat.

   "Ano mga yan?" Nagulat si Renz sa biglang pagsulpot niya.

   "Akala ko sumunod ka sa jejemon na yon.." -Renz

   "What? I mean, what did you just call Mimi? Naguguluhang sabi ni James.

Renz chuckled before sinagot si James.

   "Wala pare, salitang kanto lang.. Ah you know her pala?" biglang tanong naman niya.

   "Actually she's my bestfriend since i was 5 pero hindi rin kami nagkita for 4 years..alam mo naman siguro kung bakit."

   "She's your what?? Yong jejemon na yon?? Are you sure Kristoff? Hindi ko alam na may ganyan ka palang taste. You have a lot of girls right?" Hindi naman niya napigilan ang ngumiti ng maalala ang expression ng mukha nito pag nagagalit. Hindi man niya aminin ngunit kahit kung ano ano na ang lumabas sa bibig nito ngunit pag tingnan mo ang mukha ni Mei ay para pa rin itong anghel sa innocence na makikita mo.

   "HAHA, you dont know what youre saying Renz. Mei has been a blessing to my life. The two of you just had a bad start kaya ganyan. Pero when you get to know her well baka maging mabuti rin kayong magkaibigan like us. Iba si Mei sa mga girls na sinasabi mo "-James

   "No pare, hindi na kailangan kasi madami pa akong makikilalang friends diyan. Sige dadalhin ko pa ang mga sobrang to kay tita. See you around Kristoff..",

   "You mean Tita Mariz? Is she working here?"

   "Yeah, I'll tell her that we bumped into each other'', bigla namang naalala ni Renz si Mei dahil sa sinabi nito kay James.

   "Sige maybe i'l get to see her around as well. WHats your number pala?", at ibinigay kay Renz ang kanyang cellphone para maitype nito ang number niya.

   "I'll just send you a text para makuha mo number ko. Lets hang out soon. Tell ninong i miss him and im going to see him soon", tinapik muna nito ang balikat ni Renz bago tuluyang hinanap ang kanilang classroom.

   "So youre back Kristoff.. Youre back in our life again..Bakit ka pa bumalik? I will not let you ruin my life again. Never!

CHAPTER VI

"Hey cuz, ive been trying to call you but laging out of reach ang phone mo. Did you switch off your phone?" tanong ni Blaine kay Renz pagkapasok na pagkapasok nito sa bahay ng huli.

"Sorry cuz nakalimutan ko lang icharge." nilingon nito ang kadarating na si Blaine saka itinutok uli ang mga mata sa pinapanuod.

Pero pinatay talaga ni Renz ang kanyang telepono on purpose dahil alam niyang tatawag at tatawag talaga sa kanya si Kristoff. Naningkit naman ang kanyang mga mata pagkaalala sa pangalan ng huli at hindi yon nakaligtas sa paningin ng kanyang pinsan.

"Renz, i know somethings bothering you..Tell me what it is cuz."-Blaine

Nginitian naman ni Renz ang pinsan saka tumayo at kumuha siya ng tig-isa silang beer ni  Blaine.

"Ano ka ba cuz, kung ano anong iniisip mo. Of course im okay."-Renz

Umiling na lang ang pinsan saka ininom ang iniabot na beer sa kanya ni Renz. Magpinsang-buo sina Renz at Blaine. Magkapatid ang mama ni Blaine at ang daddy ni Renz. Bestfriends ang turingan ng dalawa dahil halos sabay silang lumaki at parehas sila ng paaralang pinasukan since grade school nila kaya alam na alam ni Blaine kung may problema ang kanyang pinsan. Hindi sila naglilihim sa isat-isa, alam niya kung ano ang mga hinanakit ng pinsan at ganon din ito sa kanya. Alam niyang kahit ayaw magsalita ni Renz ngayon sigurado siyang mag-oopen up din ito sa kanya pag handa na nito sabihin kung ano ang nagpapabigat sa dibdib niya.

"Oo nga pala cuz, I came here to invite you out. Bihis ka na, I'll wait for you here."

"Ha? Saan naman tayo pupunta? Wala ako sa mood lumabas ngayon cuz. Next time na lang."

"No, you have to come with me. Para naman malibang ka. Stress ka lang siguro kaya ganyan ng aura mo. Sige na, i'll wait for you. I wont take no for an answer".

Walang nagawa si Renz kundi umakyat at pinalitan ang kaninang suot na shorts at sando..Kinuha ang purple jacket nito saka bumaba.

"Lets go!"

Hindi na nagdala pa ng kotse si Renz, nakiangkas na lang siya kay Blaine.

"Cuz, saan naman tayo pupunta? Bakit diyan?" tanong ni Renz dahil napansin niyang papasok sila sa isang subdivision.

"We will just pick Farrah sa kanila."

"What? You are going on a date with Farrah tapos sinama mo ako?"

"We will just hang out. And dont worry she is with her cousin kaya apat tayo." *wink* Saka nito inihinto ang kotse sa tapat ng isang malaking bahay. kinuha nito ang kanyang phone at idinayal ang number ni Farrag.

"Were here, labas na kayo"

Pagkalipas ng ilang minuto ay naunang lumabas si Farrah kumaway ito kay Blaine.

"Hmm, talagang on time ka Blaine ah. You didnt tell us na kasama mo si Renz".

"I dont know either na isasama ako niyan. Basta sumulpot sa bahay at pinagbihis ako."

"Oo nga pala asan na si Mei?"

Nagulat si renz sa narinig na pangalan. Ngayon lang niya narealize magpinsan nga pala ang dalawa. Hindi agad nagregister sa utak niya yun dahil may iba siyang iniisip kanina.

"Yan na pala siya eh. Kausap niya kasi si tito kanina kaya natagalan. Nagpaalam siya na dito sa bahay namin matutulog tonight."

Namangha si Renz sa nakitang itsura ni Mei. Ibang iba ito noong unang pagkakataong magkita sila. Kung noon ay school uniform ang suot nito na nakasuot pa ng cap ngayon ay isang floral dress at talagang bagay na bagay sa kanya. She looks like an innocent princess.

"Wow Mei you look great!, I think im inlove" sabi ni Blaine habang hawak hawak ng dalawang kamay nito ang dibdib..

Natawa naman sina Mei at Farrah sa naging reaction ni Blaine.

"Thanks sa pambobola Blaine ha. Si Farrah n lang bolahin mo siguradong maniniwala."

"Hindi ako nambobola. You really look..stunning! Right Renz?"

Nagulat si Mei nang makita si Renz na nasa loob ng kotse. Akala niya silang tatlo lang dahil walang sinabi ang pinsan niya sa kanya. Hindi tuloy niya alam ang kanya ng gagawin.

"Nice dress" tanging saot nito sa pinsan.
----------------------------------------------------------
While they were on their way walang nagsasalita kina Mei at Renz habang sina Farrah at Blaine naman ay panay ang kwentuhan ng bigla siyang tanungin ni Ivan.

"Mei Farrah told me na kasali ka din pala sa dance squad ng school"

"Ha, ah oo kaming dalawa ni Farrah." tipid na sagot nito.

"Wow great..do you know that Renz is a good dancer as well? At di lang yon, maganda din ang boses mana sa akin" Blaine told the two saka naglabas ng matamis na ngiti.

"Talaga? Parang dumedestiny ah, Si Mei din magaling kumanta. Actually siya nga ang madalas pambato ng school sa mga singing competitions."

"Cool. Kung may contest for duet baka pwede kayong dalawa. Si Renz din kasi ang pambato namin sa dati naming school noon. Baka you could try it sa GVU (Goodvibes University) na mag audition cuz."

"Oo nga. Mag audition ka bukas. I heard kasi na may audition pero i dont know kung para saan. Diba Mei??"

"Ah, Oo..Sabi din ni Kristoff na pupunta siya"

"Kristoff?? takang tanong ni Blaine. May kakilala siyang kristoff pero madami naman ang may ganong pangalan sa mundo kaya inisip niyang imposibleng siya yon pero nagulat siya ng biglang humirit si Renz.

"Anong oras ang audition? Im going" - Renz

CHAPTER VII

Naghahanda na si Mei para pumasok ng biglang magring ang kanyang cellphone. Si Kristoff tumatawag.

"Hello, Why did you call?"-Mei

"Goodmorning mimi.,I called to tell na Im going to pick you up later. Sabay na tayo pumasok",- Kristoff

"Bakit?? Hindi pa tayo bati ah. Tsaka wag na, Im here sa house nila Farrah. Sabay na kami papasok." -Mei

"Sorry na Mimi. Alam mo naman na ikaw lang bestfriend ko. No one can ever replace you." -Kristoff

"Heh, ewan ko sayo. Sige na mag-aayos pa ako."

"Okay, see you later sa school then. Samahan mo ako sa audition. Bye"- Kristoff

Nang maibaba ang kanyang cellphone naalala niya ang sinabi ni Renz na pupunta rin daw ito sa audition. Hindi niya maintindihan ang kanyang sarili ngunit bakit parang excited ata siyang makitang muli ang lalaki. Hindi sila magkaibigan ni Renz ngunit natapos din ang gabi nila kahapon ng hindi na magkaaway. They havent talked anything about sa mga nangyari in the past few days pero hindi na importante yon. Ang importante ngayon sa kanya ay atleast hindi na sila nagbabangayang dalawa.

"Cuz, ano ready ka na ba? Tara na kasi nasa baba na sila Blaine." -sabi ni Farrah habang nakasilip sa kwarto niya. May sarili na siyang kwarto sa bahay nila Farrah at ganon din naman ang pinsan sa kanila.

"Ha? Bakit? Anong ginagawa nila rito?

"Cuz, isa isa lang ang tanong. Sasabay tayo sa kanila sa pagpasok. Halika na!"

"Hoy Farrah, bat nagdedesisyon ka ng hindi ko alam. Akala ko ba si Manong Boyet ang maghahatid sa atin?"

"Eh hindi na nga diba kasi kina Blaine tayo sasakay. Wala si Manong Boyet kasi ipinagdrive si mommy."

Wala ng nagawa si Mei kundi sumunod sa pinsan. Nakita niyang nasa tapat na nga ng bahay nila Farrah ang kotse ni Blaine at hinihintay na sila. Nagulat na lang siya ng bumaba si Sam at pagbuksan sila ng pinto ng kotse. Gusto sana niyang sabihin dito na may manner din pala siya ngunit hindi na niya itinuloy dahil baka pagmulan pa ito muli ng away nila.

"Nga pala Renz, diba mag-audition ka ngayon? Lunch break daw sila mag conduct ng audition."

"Ganon ba? Mei samahan mo ako later." hindi yon pakiusap kundi isang utos.

"Ako? At bakit naman kita sasamahan?"

"I dont know where theyre going to do the audition thing."

"Ha, hey wait lang Renz, im not your alalay na pwede mo na lang utusan noh. Ano ka?"

"Here you go again guys..Mag-uumpisa na naman ba ulit kayong magbangayan?"-sabat ni Blaine sa dalawa.

Natahimik naman sina Mei at Blaine ng marinig ang sinabi ni Blaine.

"Sorry."

Nagulat si Mei sa narinig. Hindi siya makapaniwala na marunong magsorry ang lalaki.

"Did you just say sorry?"

"Yeah, sorry sa pagiging rude ko sayo lately. Pero I really need you to guide me mamaya. Hindi ko kasi alam kung saan and wala akong ibang kakilala don." at binigyan ng isang matipid na ngiti si Mei

"Hmmm, sige. Gwapo ka pala pag nakangiti noh?"

Tumawa si Renz sa sinabi ni Mei.

"Talaga? Crush mo na siguro ako no?"

"Ay hindi rin ah."

"Haha, okay basta later samahan mo ako ah."

"Sige, and may kilala ka don cause Kristoff will join the audition too. Nagpapasama nga rin. Parehas lang din naman kayo ng pupuntahan so sige.."

Si Blaine ay tahimik lang na nagmamaneho ng kotse pero iniisip niya ang pinsan. He knew may magiging problema na naman. Hindi niya maiwasang mag-alala para dito kaya he promised himself to do everything para hindi masaktan si Renz.

CHAPTER VIII


Parehong nasa section A sina Farrah at Renz at magkakasama naman sa B sina Blaine, Kristoff at Mei. Bilib talaga si Mei sa katalinuhan ng kanyang pinsan, talagang very studious ito. Seryoso naman din si Mei sa pag-aaral ngunit aminado naman siya na hindi siya kasing talino ng pinsan niya. Hindi na rin naman lugi si Mei dahil kung talino ang ibinigay ni Lord kay Farrah, sa kanya naman ay talento. Actually mas sikat pa nga siya kay Farrah sa achool nila kasi hindi siya nawawalan ng song o dance number everytime may program sa school nila.

“Blaine parehas pala tayo ng section, tara sabay na tayo pumunta sa classroom. Absent ka kasi for 2 days eh.” –Mei

“Oo nga eh, may mga importante pa kasi inasikaso. Mauna ka na lang siguro Mei, daan muna kasi ako sa bookstore may bibilhin lang.”-Blaine

“Ah sige kita na lang tayo mamaya sa klase.” Pagkatapos bumaling ito kay farrah na hinihintay si Renz na busy sa pagtatali sa kanyang sintas. “Sa ibang building naman kasi kayo cuz kaya hindi tayo pwede magsabay. Kita-kits na lang sa canteen mayang break. Renz una na ako.”

Tumango ang lalaki pero nakakailang hakbang pa lang si Mei ay tinawag siya nito.

“Mei.”

“Oh bakit?-Mei

“Basta don’t forget mamaya ah. Ikaw ang mag ga guide sa akin. Promise me.”

“Sure.” Nginitian niya muna ang lalaki bago tuluyang umalis.

Pagdating niya sa kanilang classroom unang hinanap ng mga mata niya si Kristoff ngunit tingin niya hindi pa ito dumarating. Pumunta siya sa kanyang upuan ng mapansin ang bag na nasa upuan ni Kristoff. Ibig sabihin ay nauna na itong dumating sa kanya.

“Saan naman kaya nagpunta yon?” Bulong niya sa saril.

Lalabas sana siya para hanapin ang kaibigan ng biglang pumasok si Blaine.

“Mei where are you going?” –Blaine

“Ah, titingnan ko lang sana kung nasa labas si Kristoff kasi andito na yong bag niya pero wala naman siya.”

“Don’t worry about him, He’s old enough. Hintayin mo na lang siya ditto sa loob.”

Walang nagawa si Mei kundi sundin ang sinabi sa kanya ni Blaine. Pagkalipas ng ilang minute ay dumating na din ang kaibigan. Dumiretso ito sa upuan ni Mei at umupo katabi ng dalaga kaya hindi na rin niya napansin si Blaine na nasa likod lang din ng dalaga.

“Hey mimi, I bought you chocolates!”

“Wow..Yan ba ang binili mo kaya ka hindi kita naabutan dito?”

“Yep.” *Puppy eyes*

“Thank you. Hindi suhol to ha?? Pero sige kaw na ulit Bestfriend ko.”

“I know. Hindi mo naman ako mapapalitan eh. No one can ever replace me in your heart.”

“Hay ang kapal talaga ng Rodden na to., Akala mo naman kung sinong napaka special.”

“Ehem, Ehem”- Blaine

“Ay sorry Blaine. Nadala ako sa chocolates.”

Tumalikod naman si Kristoff para tingnan kung sino ang kausap ni Mei.

“Anthony? Anthony Blaine?? Indeed a small world. Yesterday I just saw Renz ngayon ikaw naman. Long time no see dude. Lets hang out soon.” Masayang bati ni Kristoff sa dating kaibigan.

“Yeah, long time no see. I can see that you and Mei are good friends.” –Blaine

Inakbayan naman nito si Mei bago nagsalita.

“We’ve known each other since were 5. She is my girl bestfriend.”

“You are one lucky man for having Mei as “bestfriend.” Idiniin talaga ni Blaine ang pagbanggit sa salitang bestfriend at napansin yon ni Kristoff. Natahimik sila sandali ng biglang magring ang bell kaya sabay sabay silang lumabas ng classroom para sa kanilang flag ceremony.
-------------------------------------------
“Class dismissed!”

Nagsitayuan ang mga estudyante maliban kina Mei at Kristoff. Pinauna muna nilang lumabas ang iba nilang kaklase dahil ayaw nilang makipagsiksikan sa pintuan. Si Blaine naman ay nagpaalam sa dalawa na uuwi daw muna ito dahil may kailangan siyang kunin sa kanilang bahay. Tumango lang si Kristoff dito kaya napansin ni Mei na parang not in good terms ang dalawa.

“Let’s eat muna before going there. Kahit mahuhuli na akong mag audition, malakas ka naman don eh.” –Kristoff

“ Ano ka? Hoy Tupz walang special treatment dito. They’re treating lahat ng students ng pantay. Let’s go na, baka hindi ka pa makapag-audition.” Pero sa totoo lang iniisip niya si Renz. Siguradong naghihintay na ito sa kanya sa labas ng classroom nito. Kinausap niya si Farrah na ihatid sana nito si Renz sa theatre kung saan gaganapin ang audition para don na sila magkita ngunit sinabi nito na may irarush daw ito at kailangan niyang pumunta ng library kaya hindi na nagpumilit pa si Mei dahil alam niyang pinaka priority dalaga ng pinsan ang studies nito.

“Okay, let’s eat after then. Tara na.”

“Ah wait lang Tupz, pwede bang mauna ka na sa theatre tutal malapit lang naman yon dito sa building natin.” Nag-aalangang sabi nito sa kaibigan.

“Ha? Bakit?”

“You know Renz right? Kelangan ko siyang sunduin sa classroom nila. Mag-audition din daw siya.”

“Bakit kelangan mo pa siyang sunduin don? Wait, last time I know is magkaaway kayong dalawa ah.”

“Were ok now. Sige na Tupz, ganito na lang..samahan mo na lang ako sa building nila tapos sabay sabay tayong pupunta sa theatre.”

Makikipag-argue pa sana si Kristoff ngunit alam niyang decided na ang kaibigan. Hindi niya alam kung bakit tila nasasaktan siya sa nalamang magkaibigan na sina Renz at Mei.

Malapit na sila sa section A ng napansin ni Kristoff si Renz na nandoon at talagang hinihintay si Mei.
“Hey Renz. Were here.”-Mei

Nginitian nito si Mei saka bumaling kay Kristoff.

“Hey Kristoff. You’re right about what you said yesterday. Thanks, mei and I were cool now.”

CHAPTER IX


“Im glad ok na kayong dalawa. Paano lets go.”- Kristoff

“Yeah, tara Mei.” Hinawakan niya ang kamay ng dalaga at hinila yon kaya walang nagawa ang dalaga kundi sumunod dito.

“Tupz, lika na.”

Tumango lang si Tupz saka sumunod ito sa dalawa.

“Hmm Renz what are you going to sing sa audition?”-Mei

“I don’t know. Can you suggest?”

“Dapat nag-isip ka na kagabi noh.” Magkahiwalay na ang kamay ng dalawa kaya nakisabay na rin si Kristoff sa kanilang paglalakad.

“Ikaw Tuz? Ano ang kakantahin mo?”

“LUCKY!” tipid na sagot ng kaibigan.

“I like that song.”-Mei

“I know.”-Kristoff

“Im going to sing  “BABY.”-biglang sabi naman ni Renz.

“Talaga? Im a Justin Bieber fan, I Love that song too. Im sure you’ll gonna make it guys. Kasi I heard dalawa daw ang kailangan nila kaya Im sure kayong dalawa na yon. Looks pa lang panalo na.” *WINK*

Tumawa naman si Kristoff sa sinabi ni Mei samantalang si Renz ay tahimik lang.

Narating na nila ang theatre at medyo marami na ring tao don. Alam ni Mei na konti lang ang bilang ng mag audition kaya siguradong karamihan sa mga nandon ay mga supporters ng mga sasali.

Dumiretso sila sa harapan para umupo samantalang si Mei ay pumunta sa mesa kung saan nandun ang ibang miyembro ng kanilang GLEE club at ipinalista niya ang dalawang kaibigan.

“Mei ang popogi naman nila. Hmmm, sino naman bet mong maka duet sa dalawa? Tanong ng isang kasamahan niya.
“Siyempre, maganda ako eh” saka tumawa ng malakas at nadinig naman ito ni Renz. Tumingin ito sa direksyon nila saka nag thumbs up sign.

“Ay ang gwapo talaga. Siya ang bet ko sa duet. Bagay kaya kayo. Yong sa solo na lang yong isa.” Kilig na kilg pa ring sambit nito.

“Haha, gaga ka rin noh. Hindi mo pa nga narinig na kumanta yong dalwa. Pero Im pretty sure magaganda ang boses ng mga yan. Siyempre mana ulit sa akin.” Saka nito nilayasan ang kausap.

Tahimik lang silang tatlo na nakikinig sa mga kumakanta. Alam niyang ang isa sa mga mapipili ay ang ka-duet niya sa darating na singing competition na gaganapin sa isang university sa kabilang bayan samantalang ang isa naman ay pang solo pero hindi niya ito sinabi sa dalawa. Ang alam lang ng mga ito ay pag makapasa sila ay pormal na silang kasali sa GLEE club ng school. Madami naming magagaling na kumanta sa org nila kaya lang same faces na lang ang lagging makikita ng audience. Gusto nilang magbigay ng chance sa ibang students para this time bago naman.

“Ang sunod na kakanta is James Kristoffer Rodden.”

Tumayo naman agad ang lalaki at kinuha ang gitara na nasa ibabaw ng mesa. Kumpleto lahat ng musical instruments doon kaya hindi na nila kailangan pang magdala liban na lang kung gusto nila ng minus one.
Tumingin muna siya sa direksyon nila Mei at nakita niyang nakangiti ito sa kanya.

“KAya mo yan.”-Mei

Napangiti naman ito sa sinabi ng kaibigan. He took a deep breath before he started singing.


“Do you hear me? I'm talking to you
Across the water across the deep blue ocean
Under the open sky, oh my, baby I'm trying

Boy I hear you in my dreams
I feel your whisper across the sea
I keep you with me in my heart
You make it easier when life gets hard
I'm lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
Ooh ooh ooh
They don't know how long it takes
Waiting for a love like this
Every time we say goodbye
I wish we had one more kiss
I'll wait for you I promise you, I will
I'm lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
Lucky we're in love in every way
Lucky to have stayed where we have stayed
Lucky to be coming home someday
And so I'm sailing through the sea
To an island where we'll meet
You'll hear the music fill the air
I'll put a flower in your hair
Though the breezes through trees
Move so pretty you're all I see
As the world keeps spinning 'round
You hold me right here, right now
I'm lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
I'm lucky we're in love in every way
Lucky to have stayed where we have stayed
Lucky to be coming home someday
Ooh ooh ooh
Ooh ooh ooh, ooh”
Palakpakan naman lahat ng estudyanteng nandoon pagkatapos niyang kumanta. Si Mei naman ay tumayo at sinalubong siya saka yumakap dito. Susunod ng kakanta si Renz kaya bumalik sila sa kanilang upuan para suportahan ito.

“Renz, I know magaling kang kumanta. Kaya mo yan.” Bulong nit okay Renz bago tuluyang umakyat sa stage ang lalaki.”

Gaya ni Kristoff gumamit din ito ng gitara sa pagkanta. Hindi matanggal ang tingin niya sa direksyon ni Mei simula ng makaakyat siya sa stage hanggang sa magsimula itong kumanta.


You know you love me, I know you care
Just shout whenever, and I'll be there
You are my love, you are my heart
And we will never, ever, ever be apart

Are we an item? Girl, quit playin'"We're just friends," what are you sayin'?
Said "there's another," and looked right in my eyes
My first love broke my heart for the first time
And I was like baby, baby, baby, ohLike baby, baby, baby, no
Like baby, baby, baby, oh
I thought you'd always be mine, mine
Baby, baby, baby, ohLike baby, baby, baby, no
Like baby, baby, baby, oh
I thought you'd always be mine, mine
For you, I would have done whateverAnd I just can't believe we're here together
And I wanna play it cool, but I'm losin' you
I'll buy you anything, I'll buy you any ring
And I'm in pieces, baby fix meAnd just shake me 'til you wake me from this bad dream
I'm goin' down, down, down, down
And I just can't believe my first love won't be around
And I'm like baby, baby, baby, ohLike baby, baby, baby, no
Like baby, baby, baby, oh
I thought you'd always be mine, mine
Baby, baby, baby, ohLike baby, baby, baby, no
Like baby, baby, baby, oh
I thought you'd always be mine, mine
When I was 13, I had my first loveThere was nobody that compared to my baby
And nobody came between us who could ever come above
She had me going crazy, oh I was starstruck
She woke me up daily, don't need no Starbucks
She made my heart poundI skip a beat when I see her in the street
And at school on the playground
But I really wanna see her on a weekend
She know she got me dazin' 'cause she was so amazin'
And now my heart is breakin' but I just keep on sayin'
Baby, baby, baby, ohLike baby, baby, baby, no
Like baby, baby, baby, oh
I thought you'd always be mine, mine
Baby, baby, baby, ohLike baby, baby, baby, no
Like baby, baby, baby, oh
I thought you'd always be mine, mine
I'm all gone(Yeah, yeah, yeah)
(Yeah, yeah, yeah)
Now I'm all gone
(Yeah, yeah, yeah)
(Yeah, yeah, yeah)
Now I'm all gone
(Yeah, yeah, yeah)
(Yeah, yeah, yeah)
Now I'm all gone, gone, gone, gone
I'm gone
Hanggang matapos ang kanta ay hindi nito hiniwalay ang tingin niya kay Mei. Tilian naman ang lahat ng kababaihang nandoon. Pati mga nag judge sa kanila ay nagbigay ng standing ovation.

“Sabi ko na nga ba ang galling niyong dalawa eh. For sure kayo ang mapipili.”

Tumahimik ang lahat ng pumunta sa gitna ang coach ng kanilang glee club para iannounce kung sino ang napili.

“Congratulations and welcome to the GLEE club Mr. James Kristoffer Rodden and Mr. Samuel Lorenzo Ruiz.”

Nagsitayuan naman lahat ng mga kababaihang nandoon at halata ang kilig sa mga mukha ng mga ito.

“Mr. Rodden will be our soloist for the upcoming singing competition. And Mr. Ruiz will do the duet with Ms. Laxa..” dagdag pa ng kanilang coach.

Hindi na nagulat ang dalawa na sila ang napili , pero ang ikinagulat nila ay ang duet category kung saan ay kasama si Mei.

“Congratulations my new partner!” nakangiting sabi ni Mei kay Renz.

“Wow, I didn’t know na naghahanap pala sila nga ka duet mo. Im glad I was chosen.” Saka naman ito bumaling kay Kristoff. “Congrats din pare, you will do the solo.”

CHAPTER X


Nadatnan ni Blaine si Renz na naglalaro ng PS3 sa kwarto nito.

“So whats up cuz? I know you’ve met Kristoff already at the school campus.”-sabi nito sabay higa sa kama ng pinsan.

“Yeah.”-Renz

“What happened? Did you guys talk? Seriously, are you okay cuz?”-Blaine

“Of course I’m okay. Its been 4 years since ….” Hindi itinuloy ni Renz ang sasabihin.

Biglang natahimik ang dalawa pero pagkaraan ng ilang sandali lumabas si Blaine at pagbalik nito may dala itong dalawang bote ng beer. Ibinigay niya ang isa kay Renz.

“I know matagal na ang incident na yon, but I know very much how you have suffered. Kaya I’m asking you if its really okay with you na pareho kayo ni Kristoff ng paaralang pinapasukan. Ang liit lang ng campus cuz.” May pag-aalalang tugon nito.

“Don’t worry about me. Im okay, I told you nakalimutan ko na yon.” pagkatapos tinungga nito ang hawak na beer. UBOS!

Iiling-iling na lang si Blaine habang tinitingnan ang pinsan. Tama si Renz matagal ng panahon ng mangyari ang isang trahedya sa buhay nito ngunit alam niyang hindi pa nito nakakalimutan ang nangyari. Kung siya nga andon pa rin ang galit niya kay Kristoff ito pa kaya.

Nakilala nila si Kristoff ng pumunta ang family ni Renz sa Australia for a one month vacation. Blaine is 12 years old that time and Renz and Kristoff were 11. Naglalaro ng basketball ang magpinsan ng biglang dumating ang kapatid ni Renz na si Erin at may kasama itong isang batang lalaki na tantsa ni Renz ay kaedad nila. Lumapit sila sa kapatid at tinanong kung sino ang kasama nito. Erin is 9 years old at that time.

“Erin, where did you go? Saka sino yang kasama mO?-tanong ni Renz sa kapatid.

“Hey renzo, this is James Kristoffer Rodden. He’s our neighbor. I saw him playing alone sa harap ng house nila kaya isinaman ko siya ditto sa house.”

“James meet my two kuyas, this is kuya Blaine and kuya Renzo.”

“Renz na lang.”-

“Hello nice to meet you. Kristoff na lang din. Erin told me na magbabakasyon lang kayo dito for a month. Actually we just arrived from the Philippines a month ago as well.”

“So you mean bago lang din kayo dito?-Blaine

“No, I was born here but when I turned 5 we went to the Philippines. We lived there for almost 6 years then all of a sudden dad decided that we go back here.”

“I see, you are welcome here anytime James. Para may kalaro na din kami ng basketball.”

Isang araw lumabas ang mga magulang nila Renz dahil may imemeet dawn a client somewhere nagdecide ang apat na manuod na lang ng t.v. Kitang kita ni Renz ang pagiging close ng kapatid niya kay Kristoff. Medyo sumama naman ang pakiramdam ni Renz dahil hindi na siya pinapansin ng kapatid. Laging si Kristoff ang kakwentuha, ditto siya nagpapatulong if she needs anything.

“Erin, don’t let Kristoff do everything for you. Be the one to do it if you can naman.” Sabi nito sa kapatid.

“Kristoff said that its okay with him. You know Kristoff, you and kuya Renz are totally different. My kuya doesn’t want to help me. He always say that I need to learn how to do things.”

Nagulat naman Si Renz sa sinabi ng kanyang kapatid maging si Blaine ay hindi makapaniwala na masasabi ni Erin ang bagay na yon. Erin and Renz used to be so close maging sa kanya very sweet si Erin noon hanggang sa dumating si Kristoff sa buhay nila palaging ito na lang ang bida.

“Erin do you know what youre talking about?”-Blaine.

“Of course kuya Blaine. Kuya renzo is so selfish. He doesn’t want me to be happy. Everytime may sasabihin ako sa kanya na gusto ko ipabili kina mommy he always say na, if its not important wag ko na daw ipabili. He doesn’t want me to be happy.”

Natigagal si Renz sa sinabi ng kanyang kapatid. He cant believe na nasasabi nito ang mga bagay na yon.

“Erin look, of course I want you to be happy. What I just want to tell you is that you have to think of the things that you really need.” May pagpapasensyang sabi ni Renz sa kapatid.

“Renz is right Erin. Its not easy to look for money. Want is totally different from need! I know you are young to know about this things but its better to teach a person while they are still young kasi mas mahirap ng turuan pag tumatanda na.”

“No, Kristoff told me that his parents buy everything he wants. He told me that his parents love him so much for providing everything. He said you don’t truly love me kasi hindi niyo pinagbibigyan ang wants ko.”

Biglang uminit ang ulo ni Renz sa narinig. Sinisiraan sila ni Kristoff kay Erin. Hindi siya nakapagpigil at biglang itinulak si Kristoff.

“What did you tell my sister? How dare you tell those things to her.”

“Im sorry Renz. Its not my intention to ruin your relationship. She asked things about my collections of toys sinagot ko lang siya. I was just joking when I told her that you guys don’t love her. I didn’t know she took it seriously.”

PAAAAAK!

CHAPTER XI

Nagulat si Blaine ng biglang ibinato ni Renz ang hawak nitong bote ng beer. He knows how hard it is for him ang pagkikita nilang muli ni Kristoff cause its bringing back all the pain na unti unti niyang kinalimutan. Nakita ni Blaine na unti unti na ring tumutulo ang mga luha ng pinsan.

"I know its not easy Renz. But I think its about time to start a new life."

"Madali para sayo na sabihin yan cause you dont have any idea how I'm feeling."- Renz

"Ako ang walang idea? Huh, I know everything. Every detail of what had happened before. I was there. Pero paano ka mabubuhay kung lagi mong iniisip ang trahedyang yon ng buhay mo? C'mon matulog ka na, we still have class tomorrow."

Naaawa ito sa pinsan pero hindi pwedeng ganon na lang lagi ito. Nalampasan na niya ang stage na to, unti unti ng bumabalik ang dati niyang pinsan pero sa isang saglit biglang nagbago ang lahat. Hindi niya talaga mapigilan ang sarili na magalit kay Kristoff kahit alam niyang nagiging unreasonable siya.
----------------------------------------------------

Nagising ng maaga si Renz at naghanda para sa pagpasok sa school. Naabutan niya si Blaine sa kusina na nag-aalmusal na.

"Goodmorning cuz." Bati niya rito.

"Oh, morning..Good mood? Are you going to drive your car or sabay ka sa akin?"-Blaine

"Magdadala ako ng kotse."

"Okay, so mauna na ako sayo. I still have to pick Farrah sa bahay nila."

"Ha? How about Mei?"-Renz

"Sa house daw nila ito natulog. Siguro ihahatid na siya ng driver nila. Or Kristoff will pick her up?" Ayaw man ni Blaine banggitin ang pangalan ng lalaki but he have to. Dapat masanay si Renz na laging marinig ang pnngalan o makita ang dating kaibigan.

"Okay." sabi naman ni Renz na parang hindi man lang naapektuhan.

Blaine is happy na sinusubukan ni Renz na wag magpaapekto. He tapped his cousins back then finally he left.
-------------------------------------------------------

(SECTION B)

Magkasabay na dumating sina MEi at Kristoff sa kanilang klase. Tama si Blaine sinundo nga ng lalaki si Mei.

"Goodmorning Blaine." masayang bati bi Mei sa kanya.

"Goodmorning. You look fresh and happy today." sagot naman niya dito.

"Did Renz tell you about the good news already?" nakangiti pa rin ito habang tinatanong si Blaine.

"Hmm, wala naman siyang sinasabi. What is it?" curious na tanong niya.

"That me, Renz and Kristoff are now family!"

"Now what? Di ko gets."

"We belong to one family. GLEE Club! Remember the audition thingy?? both of them passed!"

"Really? Renz didnt tell me about it. Congratz Kristoff." tiningnan niya saglit ito saka bumaling agad kay Mei.

"Im so happy for Renz. Its his passion."-Blaine

"Oo nga pala, I fogot to tell him that we to practice after the class this afternoon. Will you text him for me please??"-Mei to Blaine

"The three of you?"-Blaine

"No, only me and Renz. Kristoff will be having different schedule. He will be the representative of our school for the solo category. I and Renz will be performing a duet."

"Sige I'll text him."

Feeling ni Kristoff ay out of place siya doon. Sina Mei at Kristoff na lang ang nag-uusap na tila nakalimutan ng dalawa na nag eexist siya. Magsasalita na sana siya ng biglang tumayo si Mei.

"Ah excuse lang guys ha, I'll just go to the restroom." paalam nito sa dalawa.

Pansin ni Mei na may awkwardness sa pagitan nina Blaine at Kristoff ngunit hindi niya alam kung bakit. Sakto namang tinawag siya ng kalikasan kaya naisip niya sakto na rin para makapag-usap sandali ang dalawa.

Pabalik na siya sa kanilang klase ng napansin niya ang grupo ng students na nagtitilian malapit sa kanilang theatre. Biglang umiral ang kuryusidad niya kay pumunta siya para makiusyuso.

"Ang gwapo niya talaga." dinig niyang sabi ng isang babae na halata sa mukha nito ang kilig.

"Sinabi mo pa. Sino bang hindi magkakagusto sa mukhang yan."

Lalo siyang naging curious kaya nakisiksik siya sa mga estudyanteng nandoon.

Nakita niya ang isang kasamahan niya sa GLEE club na nandoon din at nakikiusyuso.

"Uy Elle, whats happenng here? bakit ang daming estudyanet dito?

"Ano ka ba Mei hindi ba nakarating sa klase niyo na nandito sa school natin si Kenneth Dominguez??"

"Kenneth Dominguez?" hindi makapaniwalang tanong niya.

"Yes, Kenneth Dominguez..The number one leading man in the country." Actually alam niya kung sino ito, its just that hindi siya makapaniwal na nandoon ito sa kanilang paaralan ngayon.

"What is he doing here?"-Mei

"I heard my scenes daw na ishoshoot dito para sa kaniyang upcoming movie. thats what I heard, Im not that sure."

"Okay, Sige Elle punta na ako sa classroom namin." hindi siya pinansin ni Elle dahil abala rin siya sa pagsilip sa artistang nandoon.

Nakailang hakbang pa lang si Mei ng biglang may tumawag sa kanyang pangalan.

"Miss Laxa."

Familiar sa kanya ang boses na yon. Yon ang boses ng kanilang coach sa Glee club. Si Mrs Torres. Tumalikod siya para hanapin kung nasaan ito.

"Im about to go to your classroom pero sakto naman na nandito ka pala."

"Ha bakit po maam?"

"We need you inside."

"Ma'am may klase pa po ako eh."

"Ive talked to your teacher already. You are excused for today."

"Bakit po maam? May practice po ba tayo? I thought this afternoon pa."

"Mei, you are going to sing for Kenneth Dominguez's movie."

"Ano po? Seryoso po kayo?"
'
"Of course I am. Kenneth and Meanne are there inside. C'mon doon na tayo mag-usap."

Hindi makapaniwala si Mei sa narinig. Seryoso ba ito?  At ang akala niya si Kenneth lang ang nandoon pero nagkamali siya dahil kasama rin pala si Meanne Chua. Si Meanne ang onscreen partner ni Kenneth, marami ang naglalabasang issue na may relasyon ang dalawa ngunit lagi naman nila itong dinedeny.

Ipinakilala siya ni Mrs. Torres sa direktor ng movie at ipinaliwanag nila dito kung ano ang gagawin niya. Siya ay magiging isang contestant sa isang singing contest na gaganapin sa kanilang school kung saan kasali si Meanne who is from other school. And Kenneth will be there to support Meanne bilang magboyfriend sila sa movie. Pagkatapos siyang ibrief ng direktor sinabihan siya nito na pwede raw siyang mag-artista.

Hindi na siya ipinakilala pa sa dalawang artista. Pagkatapos ng ilang sandali tinawag na siya ng direktor at sinabing turn na raw niya para kumanta.

She asked the director kung ano ang kakantahin niya pero kahit ano daw. Basta yong memoryado niya.

Huminga muna siya ng malalim then she started singing.


Di kita malimutan sa mga gabing nagdaan
ikaw ang pangarap, nais kong makamtan
sa buhay ko ay ikaw ang kahulugan
pag-ibig ko'y walang kamatayan
ako'y umaasang muli kang mahagkan

Ikaw pa rin ang hanap nang Pusong Ligaw
ikaw ang patutunguhan at pupuntahan
pag-ibig mo ang hanap nang Pusong Ligaw
mula noon, bukas at kailanman

Ikaw at akoy pinagsamang muli
ikaw ang nais sa gabing sumasalamin
patuloy kong at panalangin
kung wala ka'y kulang mga bituin
umaasa akong babalik ang ligaya sa'king gabi
hanggang sa muling pagkikita
sasabihing MAHAL KITA

Ikaw pa rin ang hanap nang Pusong Ligaw
ikaw ang patutunguhan at pupuntahan
pag-ibig mo ang hanap nang Pusong Ligaw
mula noon, bukas at kailanman
mula noon, bukas at kailanman
mula noon, bukas at kailanman


CHAPTER XII

Pagkatapos ng shooting ng movie ng Kenneth-Meanne movie ay tinawag ng kanilang coach ang mga artists and lahat ng staff and crew for a merienda bilang sabi nito ay very honored daw ang school administration dahil dito nila napiling magshoot..

Aalis na sana si Mei ng may biglang nagsalita sa likod niya. Ako ba ang kinakausap nito? Tanong niya sa sarili.

"Hello, are you leaving already? Theyre still preparing the food." Nakakatunaw ang mga ngiti nito habang nakatingin ng diretso sa kanya.

"Ah eh kasi..Kasi may klase pa po ako. Oo yon." Hindi malaman ni Mei kung paano magrereact habang kausap nito ang isang Kenneth Dominguez.

"Hmm, are you not excused for today? Wait I'm going to ask direk na ipakiusap niya na ma excuse ka sa class mo."

"Ha? No! I mean no need. Excuse naman ako eh kaso tapos naman na so pwede na po siguro akong bumalik sa classroom." *Shi_* bat ba ang gwapo ng mokong na to? Sigaw ng isip niya habang hindi pa rin alam kung paano makikitungo sa artistng nasa harap niya.

"Yon naman pala, Dito ka muna kahit atleast after snack." saka hinila niya ito at iginiya papunta sa mahabang table na sinadyang ipasok for the shoot.

Nahihiya si Mei dahil pinagtitinginan siya ng mga staff na kasama nila Kenneth. Hindi niya alam kung ano ang iniisip ng mga ito. Baka sabihin nila paimportante siya. Napansin niya na nakatingin rin pala si Meanne sa kanya. inilayo niya ang kayang kamay kay Kenneth at nauna itong naglakad papunta sa mesa.

"Hello, ang ganda ng voice mo kanina." Hindi siya makapaniwala na kakausapin siya ni Meanne. Ang buong akala niya masungit ito but she was wrong.

"Ah thank you po." nahihiyang sagot ni Mei.

"Ano ka ba, bat mo naman ako pino po..I think were at the same age. Whats your name again? Sorry i forgot."-Meanne

"Mei na lang po."

"Oh ayan ka na naman. Just call me Anne na lang. Kasi tatawagin din kitang Mei."

Nawala ang lahat ng nerbiyos ni Mei ng kinausap siya ni Meanne. Malakas kasi ang dating ng dalaga na kapag tinitingnan at pinapanuod mo lang siya nakakaintimidate pero sa totoo lang bubbly din pala ito.

"Hey Quen lapit ka dito sa amin." ng mapansin na umupo si Quen sa isang plastic chair na katabi ng kanilang direktor.

Nakita ni Mei na tumayo ang aktor at naglakad palapit sa kanila.

"While I was looking at you guys kasi kanina parang you were having a girl talk kaya hindi ako lumapit."

"No, I was just telling Mei here that she really has a nice voice, diba? Aminin mo humanga ka kanina. I saw you smiling while she's singing."

"Ikaw talaga Anne. But you are right. She is a beautiful singer." nakatitig ito sa mukha ni Mei habang sinasabi ang mga katagang yon.

"Ehem, ehem."-ANNE

"Pati po pala mga artista marunong ding mambola." sabi ni devon habang iniiwas nag mga mata.

"Its the truth." diretsong sagot ni Quen.

Natatawa naman si Anne habang binabasa ang kanyang text message.

"Whats funny? I was just telling the truth Anne."-Quen

"I know, I know! Quen's right Mei bukod sa magaling kang kumanta, ang ganda mo. No make up yet still pretty."

"Aysus ako na! I cant believe mga sikat na artista ang nang aapreciate sa beauty ko!" Tumawa naman si Mei pagkatapos magsalita.

Pagkaraan ng ilang minuto ay nagmerienda na ang mga ito. Masaya ang naging kwentuhan nila. Maging ang direktor ay hindi naiwasang makipagbiruan sa kanila. Akala ni Mei stress lang ang idudulot ng pag-aartista pero nagkamali siya. Masaya din pala lalo na kung kasundo mo lahat ng mga katrabaho mo. Napatunayan din niya na wala talagang relasyong namamagitan kina Quen at Anne maliban sa friendship. Bago tuluyang umalis ang buong team kinuha muna nina Quen at Anne ang kaniyang number.

"Ha? Number ko? Seryoso kayo?"-Nag-aalangang sabi ni Mei.

"Oo naman. friends na kaya tayo. Diba? C'mon bigay mo na baka kailanganin ulit namin ng kakanta sa movie atleast we know how to contact you."-Meanne

"Please Mei."-Quen

Mabuti na lang ibinili siya ng mommy niya ng bagong IPHONe ng malaman nitong nasira ang dati niyang phune kung hindi wala siyang maibibigay na number sa mga ito. Ibinigay rin ni Anne ang number nilang dalawa ni Quen sa kaniya at sinabi nito na wag daw ibigay sa iba baka kumalat saka sila tuluyng nagpaalam.

CHAPTER XIII

Hanggang sa makabalik siya sa kanilang klase ay hindi pa rin makapaniwala si Mei na dalawang sikat na artista ang nakasalamuha at naging kaibigan pa niya. Tatlumpong mnuto na lang matatapos ang panghapon na klase ng pumasok siya kinailangan pa kasi niyang tulungan ang kanilang coach sa pag-aayos sa theatre tutal ay buong araw naman siya ipinagpaalam nito. But she needs to go back to her class bago magsiuwian ang mga estudyante kasi nandon pa sa loob ang kaniiyang bag. She is pretty sure na kukunin din naman nina Kristoff or ni Blaine ito kung sakali pero natapos na rin naman sila so siya na maismo ang pumunta.

"Oh miss Laxa, maaga kyo natapos?" tanong ng kanilang guro ng makita siya na nahihiyang pumasok.

"Ah yes Ms. Hernandez. Actually kanina pa po but i helped Mrs. Torres na ayusin yong theatre." -Mei

Tumango ang dalagang guro nila saka ipinagpatuloy ang pagdidiscuss. Tiningnan niya ang katabing upuan, wala si Kristoff. Nagtataka siya kaya lumingon siya sa kanyang likuran at nagtatanong ang mga mata kay Blaine ngunit sumenyas ito na hindi daw niya alam.

Natapos na ang kanilang klase. She is about to call Farrah ng biglang itong sumulpot sa labas ng classroom nila.

"Hey cuz, renz here asked me na samahan ko siya dito kasi nagtext daw si Blaine sinabi mong may practice kayo." nakangiti at tila may malisyang sabi ni Farrah. Nakita niya si Renz nasa likod ito ng dalaga at abala sa pagtetext.

"Ah, sorry Renz pero hindi pala tuloy yong practice natin later. Mrs. Torres needs a rest. Sasabihan na lang daw ako kung kelan."

"Eh di okay yan, atleast we can go home early." sabi naman ng pinsan niya.

"Himala kasi ata na wala ka sa library."-Mei

"Ay oo nga pala cuz, speaking of library, kaninang lunch break I was there and may narinig akong dalawang students na nagbubulungan. Nandito pala kanina sina Kenneth DOminguez at Meanne Chua saya ng di ko sila nakita." may panghihinayang na sabi ni Farrah.

"Dont worry ipapakilala kita."-Mei

"Ha? Cuz ano ulit sinabi mo?"-Farrah.

"Ah meron ba? Wala kalimutan mo na yon. Makikita mo rin sila sa ibang mga araw."-Mei

"Sana nga. Sayang talaga. Pero tingin mo cuz sila na nga ba? Kasi yan ang usap usapan eh. Ang sweet daw ng dalawa ng dumating sila at magkasama sa isang kotse ha."-Tsismosa mode na sabi ni Farrah.

"Alam mo wag ka ngang nagpapaniwala sa mga tsismis. Halina nga kayo, ikaw kasi eh nainip tuloy sila Ivan sa kakasalita mo." Ganon talaga ang kanyang pinsan. Matalino ito at subsob sa studies pero hindi gaya ng iba na wala ng social life, walang emosyon at laging naka eyeglasses (the nerd type kumbaga). She is totally different kay bilib siya dito dahil kahit active din ang social life niya ay nagagawa pa rin niyang i-maintain ang kanyang mga grado.

"Cuz, wheres Kristoff? Diba sabi mo sinundo ka niya this morning? Nasaan siya?"-Farrah

"I dunno cuz. Papasundo na lang ako sa driver." sabi niya. Alam kasi ni Mei na ihahatid ulit siya ni Blaine sa kanila kaya ayaw naman niyang makasira sa diskarte ni Blaine. Gusto niya ang lalaki para sa kanyang pinsan, alam niyang mabait ito kaya hindi siya nag-aalala para kay Farrah.

"Mei, if you dont mind, I'll take you home na lang. Dala ko din kasi kotse ko." biglang singit ni Renz sa usapan.

"Ayan naman pala cuz, you dont have to call manong na." Farrah.

"Sige na Mei, kay Renz ka na makisabay. Dont worry harmless yan." Pagbibiro naman ni Blaine na ikinatawa nilang apat.

Magkakasama sila nagpunta sa parking space kung saan pumarada sina Blaine at Renz, pagkatapos magpaalam sa isat-isa sina Farrah at Mei ay sumakay na sila sa magkaibang kotse.

Naiilang si Mei ng mga pagkakataong iyon. Its her first time na sumakay sa kotse ni Renz at sila lang dalawa. Nang tingnan niya ang binata sakto namang napatingin ito sa direksyon niya kaya nagkatinginan sila. Awkward ang moment pero all of a sudden biglang nagkatawanan din sila sa mga reactions nila. Nag-umpisa ng magtanong si Renz dahil kahit papano nawala na rin ang tension between them.

"Bakit hindi mo alam kung nasaan si Kristoff? Diba bestfriend mo siya? Classmate pa!" tanong niya habang seryoso itong nagmamaneho.

"Sa totoo lang hindi ko alam. Wala kasi ako sa klase the whole day. Nag-aalala nga rin ako eh." Pagkatapos ay inilabas ang kanyang IPHONe para tawagan ang kaibigan.

Si Renz na akala niyay naka focus sa pagmamaneho ay biglang tumawa at tumingin sa kanya.

"Pinagtatawanan mo ba ako? (sabay suntok sa balikat nito)

"Ouch, mAsakit ha. Wag mo na ulit ako susuntukin, nakakarami ka na." pero hindi pa rin mapigilan ang tawa.

"Eh anong nakakatawa.?" Mei

"I just saw your phone kasi. I remember the first time we met.."Kumakanta habang parang enjoy na enjoy sa pagmamaneho. Naaalala nito ang mukha ng dalaga na kahit galit na galit na ay sweet and innocent looking pa rin and ang itsura nito nong una silang magkita. Jejemon pa nga tawag niya dito eh, but looking at her now is totally different. Siguro nga Mei was really having a bad day that time. Pagkatapos naiiling na nakangiti sa naalala.

Bigla na ring natawa si Mei ng maalala niya kung pano sila nagbangayan dahil sa nasirang phone niya..

"So wheres the old one?" Nakuha na ring itanong ng lalaki.

"Sa house. I kept it para everytime makita ko, maaalala ko ang inis ko sayo."-Mei

""Seriously Mei, galit ka pa rin ba sa akin?"-Renz

"Ha? Ano bang klaseng tanong yan? Makikisabay ba naman ako sayo kung galit pa ako? Tsaka hindi na sana kita sinamahan sa audition noh."-Mei

"Yes, about that, thank you! Nakalimutan kong magpasalamat sayo."

"Ano ka ba wala yun. Friends naman na tayo diba?"

"Yeah, thanks pa rin. And very glad na ako yong ka duet mo."-Renz

Naiilang si Mei kasi hindi siya sanay sa ganong usapan lalo na at nagiging seryoso ang mukha ni Renz.

"Okay welcome." sabi na lang niya para matapos na saka nito kinuha ulit ang phone at idinayal ang number ni Kristoff.

She tried dialling it again and again pero out of reach ito. Nag-aalala na talaga siya para dito kaya tinawagan nito ang ate Lauren nito para magtanong.

"Hello ate, Si Tupz ba nakauwi na?"-Mei

"Naihatid ka na ba niya? Wala pa naman dito sa bahay. Baka on the way pa lang."-Lauren

"No ate hindi kami magkasama kasi may event kanina sa school kaya i didnt join the class. Sabi ng kaklase namin hindi daw nag attend ng class.Magkasama kami pumunta sa school pero baka nong umalis ako, sumunod na rin siya."may pag-aalala sa tono ni Mei.

"Did you try to call his phone?". Lauren

"Yeah, but its out of coverage."- Mei

"Nasaan na kaya yon? Dont worry Mei pag umuwi siya tatawag agad ako sayo."-Lauren

"Thanks Ate. Bye"

Kung kanina masaya si Mei ngayon naman ay napalitan ito ng pag-aalala.

"Ano daw? Wheres Tupz?? idiniin talaga nito ang pangalan sa huli.

Napangiti siya ng marinig niya itong tinawag na Tupz si Kristoff.

"Hindi pa rin daw umuuwi eh. nag-aalala na talaga ako for him."-Mei

"I heard him calling you mimi one time."

"Yeah, and i call him Tupz. Wala, tawagan lang namin nong mga bata pa kami. Nasanay na kaming ganon ang tawag sa isat-isa."-Mei

"Hmm, so what am i going to call you?" Nag-isip ito ng magandang itatawag rin niya sa dalaga.

"Ha? Siyempre Mei. Thats what everyone calls me."

"I want to be different." Seryosong tugon nito.

"Dan-dan, Danica, Nica,..Ano nga ba? Nicks..tama Nicks na lang bilang jejemon kita unang nakilala. Parang short for Nico." sabi nito tapos napatawa ng malakas na ikinainis naman ni Mei o ni Nicks.

"Sira. Bilisan mo na nga. ANg bagal mong magmaneho!"

CHAPTER XIV


Kinuha agad ni Mei ang cellphone niya mula sa bag at nakita niya na may 3 text messages siyang na receive.

Kenneth Dominguez: Hello pretty thanks again. We enjoyed sa set because of you.  See you again soon.

Meanne Chua: Hi Mei, Quen and I will be back there soon. Campus tour! See you.

Ate Lauren: Hello Mei, Kristoff is here na. Don’t worry he’s fine.

She is expecting a text from Kristoff pero wala siyang nakita. Inisa-isa niyang nireplayan ang mga text na natanggap niya.

To Kenneth: Thanks, coming from the hottest leading man in the country baka maniwala ako na im pretty. LOL thanks too. See you

To Meanne: That would be great, aabangan ko yan. Thanks for being nice.

To Lauren: Thanks god, san daw po siya galing? Ate, I’ll be there in a few minutes po.

Mabilis siyang umakyat sa kwarto niya para palitan ang kaniyang uniform.

“Oh Mei bakit parang may hinahabol ka?” tanong sa kanya ni Manang Esme.

“Ha wala po manang, magpapalit lang po ako at pupunta kina Kristoff.”

“Ganon ba, eh dahan dahan naman mamaya madapa ka niyan.”

Nagsuot siya ng short shorts at plaid na polo shirt saka umalis.

Rodden residence:

“Hello ate Lauren, Wheres Tupz?”-Mei

“Nasa room niya. Pagdating dito sa bahay dumiretso agad sa kwarto niya. I asked him kung bakit di siya pumasok hindi naman ako sinagot. You better talk to him.”

Pumanhik si Mei at dumiresto sa kwarto ng binata. Hindi yon naka lock. Pumasok siya at nakita niya si James na nakahiga sa kama nito. Hindi ito tulog pero dinedma nito ang pagpasok niya.

“Bakit absent ka kanina? Nang bumalik ako sa classroom wala ka na.” mahinang tanong niya sa kaibiogan saka umupo sa gilid ng kama nito.

Wala siyang narinig na sagot mula sa binata.

“Kristoff are you listening to me? Magsalita ka naman. I was so worried about you. San ka ba nagpunta?”-Mei

“James are you—“hindi itinuloy ng dalaga ang sasabihin dahil biglang nagsalita si Kristoff.
“What are you doing here?”-James

“Ano bang klaseng tanong yan? Nag-alala ako sayo kaya kita pinuntahan.”- mahinang sagot ni Mei.

“Hindi ko sinabing mag-alala ka. You don’t need to. Nakita mo na that I’m ok, You can leave now.”- mahina ngunit madiing sabi ni Kristoff.

“Kristoff, ano bang nangyayari sayo? May problema ka ba? C’mon tell me. Im your friend, Im willing to listen.”-Mei

“Will you just go home and leave me alone.” Gumagundong sa buong silid sa lakas ng sigaw ni Kristoff.

Nagulat si Mei dahil ngayon lang niya narinig na nagtaas ng boses ang kanyang kaibigan. Gustuhin man niyang kausaoin pa ito ngunit labis siyang nasaktan sa naging akto ni Kristoff. Unti-unting pumatak ang kanyang mga luha habang palabas ng kwarto. Hindi siya pinigilan ni Kristoff, nanatili itong nakahiga ngunit narinig niyang uniyak ito ng makalabas siya. She wanted to go back para damayan ang kaibigan kung ano man ang problema nito pero hindi niya ginawa.

“Sorry Mei, narinig ko na sinigawan ka ni Kristoff. I don’t know kung ano nangyayari sa kanya today pero sana intindihin mo na lang siya. Im sure magsosorry din yan sayo.” Sabi ni Lauren na sinadya talagang hntayin si Mei sa hagdan ng marinig niya ang pagsigaw ni Kristoff.

Its Ok ate, I understand. Kayo na lang po bahala muna sa kanya.”-Mei

Isang oras ng nakauwi si Mei sa bahay nila ngunit ayaw pa ring tumigil sa pagbuhos ang mga luha niya. Hindi siya makapaniwala na magagawa siyang sigawan ng ganon ng kaibigan. Pilit isinisiksik niya sa utak na intindihin na lamang niya ang kaibigan ngunit masakit. Hinihintay niya ang tawag o text man lang nito ngunit wala hanggang sa makatulog na lang siya.

Paggising ni Mei kinabukasan agad niyang kinuhaang cellphone at tiningnan ang kanyang mga text messages.

Blaine: Goodmorning Mei, start the day with a smile :-)

Farrah: Cuz, gusto mo daanan ka namin ni Blaine mamaya?

Renz: Goodmorning Nicks, Im going to pick you up later. I wont be late promise!

Quen:  Hi pretty, next week na yong campus tour. Cant wait to see you again. *wink*

Nabasa na niya lahat ngunit wala yong text na inaasahan niya. Nagreply siya sa mga messages before pumasok sa banyo para maligo.

CHAPTER XV

Dalawang araw na siyang iniiwasan ng kaniyang kaibigan. Minsan sinisubukan niya itong kausapin pero palaging nagdadahilan na kesyo may gagawin daw o may pupuntahang isang kaibigan. Sigurado siyang mabigat ang dinadala ng kaibigan niya ngunit hindi niya maiwasang maghinanakit dito. Itinuturing ba talaga siya ni Kristoff bilang bestfriend niya? How come na hindi siya nito mapagkatiwalaan pagdating sa kanyang mga problema?

Sa mga time na wala si Kristoff sa kanyang tabi, andon naman lagi si Renz and he is making her happy everytime nalulungkot siya. Lagi na itong nagpupunta sa classroom nila pag recess and lunch breaks at sabay silang kumakain. Minsan kasama nila sina Blaine at Farrah pero mas madalas na silang dalawa lang bilang mas gusto ata nina Farrah at Blaine na sila lang din dalawa ang maglalunch together.

"Kumusta na kayo ni Kristoff? Hindi ka pa rin ba kinakausap?" tanong sa kanya ni Renz minsang magkasama silang kumakain sa foodcourt sa kanilang eskwelahan.

"Hindi ko na nga maintindihan yon. I dont know kung bakit lagi niya akong iniiwasan. Hindi ko naman magawang ipilit ang sarili ko na kausapin niya, I dont want the feeling of being rejected. Baka ipagtabuyan niya ako, mas lalong hindi ko kakayanin yon." At napansin ni Renz na unti-unting dumadaloy na pala ang kanyang mga luha.

"Here." Ibinigay niya sa dalaga ang isang panyo na kinuha niya mula sa bulsa.

"Sorry Renz, nagpapaka senti na naman ako." Pilit niyang kinalma ang sarili bago ulit nagsalita. "Oo nga pala maalala ko paano kayo nagkakilala ni Kristoff?"-Mei

"Its a long story. Sige ubusin mo na yan baka ma-late pa tayo sa klase." Nasabi na lang ni Renz para hindi na ulit magtanong ang dalaga.

"Ay oo nga pala." saka nito inubos agad ang kinakain dahil nakita niyang ubos na ng kasama niya ang pagkain nito.

"So tara na?"-Renz

Habang naglalakad ang dalawa papunta sa classroom nila Mei madalas ang pagsulyap ni Renz sa kanya na minsan nahuhuli niya kaya hindi niya maiwasang mailang.

"Nicks can I ask you something personal?-Renz

"Hmmm, ano naman yan?" Hindi maintindihan ni Mei ngunit kinakabahan siya sa maaaring itanong ni Renz sa kanya.

"Did you ever have a boyfriend before?"-Renz

"Ha? Bat mo natanong yan? Wala, walang nagkakamali." Sabi nito saka tumawa ng malutong.

"Sa ganda mong yan? Ang hirap naman yatang paniwalaan." -Renz

"E di wag ka maniwal."-Mei

"So meaning hindi marunong tumingin ng maganda ang mga boys sa school na to?" sabi ni Renz na nagliwanag ang aura ng mukha ng marinig ang sagot ng dalaga.

"Saka alam mo, bata pa ako. Hindi ko painiisip ang mga bagay na yan. Studies ko ang priority ko for now. I dont want to disappoint my parents." Mahabang sagot nito sa sinabi ni Renz.

"How about Kristoff? Did he ever court you?" Tumingin si Renz ng seryoso sa dalaga at bigla naman itong umiwas ng tingin sa kanya.

"Si Kristoff? Are you serious? She my bestfriend, And my whole family love him. Para ko na siyang kapatid. Hindi kami magkadugo pero yon talaga ang turingan namin. Pero hindi ko alam kung anong nangyari at bigla siyang..."Hindi natuloy ang kanyang sasabihin dahil hindi niya inaasahan na makikita niya si James na kausap ang pinsan niyang si Farrah malapit sa kanilang klasrum.

"Buti pa si farrah kinakausap niya." Bulong ni Mei pero narinig yon ni Renz.

"You know what, you don't deserve to be treated this way Nicks. Always remember that I will always be here for you. Hindi kita iiwan. He's an asshole for hurting you so bad." -Renz.

Hindi maisip ni Mei kung paano niya pasasalamatan si Renz sa mga kabutihang pinapakita nito sa kanya kahit hindi pa sila ganon katagal na magkakilala. Ngumiti siya sa lalaki saka niya ito niyakap. Nasa ganon silang tagpo ng makita sila ni Kristoff. Pakiramdam niya unti unti siyang namamatay. Iniwasan niya ang kaibigan, iniwan niya ito. Kasalanan niya na ngayon ay unti unti na ring nawawala ang kaibigan niya sa kanya. He cant blame Mei kung galit ito sa kanya. Pero isang bagay ang sinisigurado niya, hindi siya papayag na masaktan ang pinakamamahal niyang kaibigan. By hook or by crook ilalayo niya si Mei kay Renz.

"Not her Renz. Wag si Mei." bulong na sabi ni Kristoff.

"Are you saying something Kristoff?" tanog ni Farrah dito.

"Wala, ayun na sila. Hintayin mo na lang sila dito. Sige pasok na ako." Saka mabilis itong pumasok sa loob ng kanilang klase.

"Ano ba naman kayo, ang tagal naman ng break niyo. text kaya ako ng text. Renz, we have to submit yong group work before dismissal. I need your help." Tarantang sabi  ni Farrah dahil kanina pa niya kinokontak ang dalawa dahil sa group work nila. Ayaw na ayaw ni Farrah na may hindi maipasang requirement kaya ganon na lang ang inis niya ng hindi mahagilap si Renz.

"Chil ka lang cuz, para ka namang nagmemenopause nyan."-Mei

"Cuz, alam mong hindi ako pwede magrelaks habang iniisip kong ibabagsak ko ang isang subject dahil lang may hindi ako naipasa na isang requirement."-Farrah

"Sorry Farrah, tapos ko na rin yon. Its in my bag. Dont worry dahil ilang ulit ko siyang binasa and I think wala ng problema don. Compile na lang natin."-Renz

"Ayon naman pala Cuz eh. Tatanda ka ng wala sa oras niyan eh."- Mei

"Sorry, kilala niyo naman kasi ako. Maiba ako cuz, nagkausap na ba kayo ni Kristoff? Wy dont you talk to him later? Gusto mo ako muna kumausap sa kanya?" Nag-aalalang tanong ng pinsan niya sa kanya.

"Magkausap naman kayo kanina. I saw botth of you sa labas ng classroom."-Mei

"Oo nga, kinausap niya ako kasi tinatanong ko kung nasaan kayo."-Farrah

"Ewan ko ba, hayaan na lang muna siguro natin siya. If he's ready to tell kung anong problema siguro siya na ang unang lalapit. Ijust hope he's fine and hindi ganon kabigat ang problema."-Mei

"Sige Mei I'll go ahead."-Renz

"Ha? ah eh sige. Tha--" hindi na natapos ni Mei ang pagpapasalamat sa pagtreat ng binata ng merienda dahil mabilis itong nakaalis.

"Anong nangyari don?"-Farrah.

"Ma- walang ngang sinabi diba? Baka may mali sa ginawa niya sa group project niyo kaya dali-dali siyang umalis para icorrect. Mahirap ng mabulyawan mo noh." saka nito tinalikuran ang pinsan at pumasko na rin sa kanilang klase.

Chapter XVI

Thursday: Excited pumasok si Mei dahil yun ang araw ng campus tour nina Kenneth at MeAnne. Doon siya natulog kina Farrah ng Wednesay ng gabi dahil si Manang Esme lang ang naiwang kasama niya sa bahay nila. Her mom and dad went to Cebu for a business meeting at yun na ang nakasanayan niyang gawin pag wala ang parents niya doon siya kina Farrah umuuwi pero hindi rin naman nakakalimutan na mamasyal sa bahay nila para kumustahin si Manang Esme.

"Cuz, himala naman ata..Bakit parang mas excited kang pumasok kesa sa akin ngayon? Bihira lang nangyayari yan ha. I remember yong unang time na sobrang aga mo is nong may dance competition sa school."- Sabi ng pinsan niya na kakababa lang galing sa kwarto nito.

Kakatapos lang nun maligo ni Mei at dumiretso agad ito sa dining area para mag almusal.

"Saang lupalop ng school ka ba nagstay lately?? Cuz, darating sa school today sina Kenneth at Meanne. Diba gusto mo silang makita?"-Sabi ni Mei habang abala sa pagtusok sa isang hotdog gamit ang tinidor.

"Danica May Flores Laxa, ano ka ba? Hapon po sila darating. 3pm..Anong oras na ba? 6am pa lang cuz."-Iiling iling na sabi nito saka tinungo ang banyo para maligo.

Mei realized what her cousin told her. Oo nga pala, nahahalata tuloy na masyado akong excited, nakakahiya ka Mei. sigaw ng kanyang isip.

Kumakain ang dalaga ng tumugtog ang kanyang phone. "LUCKY" ang ring tone kaya alam niyang si Kristoff ang tumatawag. ito kasi ang favorite song ni Kristoff at gusto din naman niya ang kanta kaya ito ang ginamit niyang ringtone pag tatawag ang kaibigan. Nagulat siya sa bilang pagtawag ng kaibigan sa kanya.

"Hello Kristoff." nag-aalangan pa rin siya ngunit sinagot naman niya.

"Mei pwede bang sumabay ka sa akin papunta sa school?" mahina ito ngunit halatang nakikiusap ito. Miss na miss na niya ang kaibigan.

"Kristoff,are you sure about that?" ang gusto sanang sabihin ni Mei ay OO pero iba ang lumabas sa bibig niya.

"Mei sorry. I didn't mean to hurt my bestfriend. I'll pick you up later okay?"-Kristoff

"Sunduin mo ako dito sa bahay nila Farrah Tupz, I'll wait for you." -Mei

"THanks Mimi, thanks." Saka nito pinatay ang phone. Alam niyang napatawad na siya ng kaibigan dahil tinawag siya nitong Tupz.

"Oh cuz sabay ka sa amin ni Blaine. Kakain lang ako ng mabilis. He's on his way na daw!"- sabi ni Farrah, na ngayon ay naglalagay ng pagkain sa kanyang plato.

"Ah, hindi na. Nakakahiya naman kay Blaine lagi na lang akong nagiging chaperone niyo. Kay Kristoff na lang ako sasabay." -Mei

"Seryoso ka? Kelan pa kayo nagkausap? Bati na kayo? Hindi ka ata nagkukwento..Anyway Im happy naman na maayos na kayong dalawa."-Farrah

"He just called. Hindi ko naman dinamdam yong mga ilang araw niyang pag-iwas eh. I know he is undergoing something. At kaibigan niya ako." -Mei

"Yeah I know, at sana naman pagkatiwalaan ka rin naman niya. Para hindi niya sinasarili ang problema. Anyway cuz, si Blaine na yata yan. So pano hintayin mo na lang si Tupz mo dito?" -tanong niya sa pinsan habang kinukuha ang kahat ng gamit para makaalis na.

"Sige, see you na lang sa school."-Mei

Pagkaraan ng tatlong minuto ay dumating na rin si Kristoff. Bumaba siya agad para sumakay sa sasakyan nito. Nakangiti ang lalaki sa kanya na parang walang nangyari sa mga nakaraang araw.

"Goodmorning Mimi, did you have a wonderful night?" -Kristoff

Ngumiti lang ang dalaga sa sinabi nito.

"Kristoff, how can you act that you are okay kahit alam mo sa sarili mong hindi nama?" Sabi ni Mei sa kaibigan ng tinatahak na nila ang daan papunta sa kanilang school.

"Mei, Im so sorry sa ginawa ko sa nakaraan. Hindi ko lang gustong mamroblema ka din. I dont want to put you into this."

"Did you even consider me as your BESTfriend? How dare you para sabihin sa akin na ayaw mo akong mamroblema? Tingin mo ba sa ginawang mong pagtaboy sa akin sa bahay niyo at sa pag-iwas iwas mo sa akin hindi ako nagworry? Tingin mo okay lang sa akin?" Hindi napigilan ni Mei na maglabas ng sama ng loob sa kanyang kaibigan.

Huminto si Kristoff sa pagmamaneho dahil gusto niyang ayusin muna ang problema nilang magkaibigan bago sila pumasok sa paaralan.

"I know naging selfish ako, Hindi ko inisip na I can count on you. Pero Mei sa totoo lang ikaw itong iniisip ko, kapakanan mo ang iniisip ko kaya ko yon nagawa. I know sooner or later maiintindihan mo ako." Mahinang paliwanag sa kanya ng kaibigan.

"Bakit hindi mo ipaintindi sa akin ngayon? Bakit kelangang patagalin pa?  I dont want to see you sad. Gusto kitang maging masaya. Ibalik natin ang dating Tupz." Kalmado na ang dalaga. Hindi kailangan ng kaibigan niya ngayon ng panghuhusga. He needs her, kailangan siya nito bilang karamay.

Ngumiti si Tupz saka nito hinawakan ang kamay niya.

"I promise babalik tayo sa dati. Wag ka na mag worry about me kasi okay na ako."-Tupz

"Sige pero pag handa ka ng magshare, andito lang ako lagi."-Mei

"Salamat mimi, alam kong hindi mo ako iiwan." saka nito pinaandar ulit ang sasakyan. Masaya na silang nagkwentuhan hanggang sa makarating sila sa school.

Nakita ni Renz na magkasama sina Kristoff at Mei na dumating. Kanina pa kasi niya hinihintay ang dalaga sa classroom ng mga ito. Tinext niya kanina si Mei to tell her na susunduin niya ito ngunit tumanggi ang dalaga, yon pala ay dahil si Kristoff ang susundo dito.

"Ah goodmorning Renz. Wala pa ba sina Blaine?" nahihiya siya kay Renz dahil tinanggihan niya ito kanina tapos nakita pang si Kristoff ang kasama niya.

"Kanina pa sila dumating. Sinamahan niya si Farrah sa library. Ang totoo nyan Im waiting for you."-Renz

"May sasabihin ka ba?Nagintay ka pa, tinext mo na lang sana. Or you should have DMed me na lang."-Mei

"Tama si Mimi, nag-abala ka bang maghintay dito, may cellphone, bbm, twitter naman."- nakisingit na rin si Kristoff sa usapan.

Hindi pinansin ni Renz ang sinabi ni Kristoff.

"Oo nga pala, kinausap ako ni Ms. Torres may song number daw tayo mamayang hapon sa campus tour nina Meanne Dominguez."-Renz

"Ha? Bakit daw? Walang sinabi sa akin si coach about that."-Mei

"Request daw ni Kenneth Dominguez na may kumanta before na magstart sila. I dont know if I heard it right pero special request ka daw."- Renz

Si Quen talaga. Alam kong sila ni Anne ang may kagagawan nito, sabi ng isip niya.

"Si Mei lang naman pala ang nirequest bakit kasama ka?" Hindi alam ni Kristoff kung pansin ni Mei na iba ang tono niya ngunit wala siyang pakialam.

"Pare, si Ms Torres ang tanungin mo tungkol dyan. Sige Nicks See you luch break. We have to practice pa." saka ito mabilis na umalis.

"NICKS???? Who the hell is Nicks?" kunot-noong tanong niya sa kaibigan.

"Nicks kasi ang tawag ni Renz sa akin since nalaman niyang Mimi ang tawag mo sa akin. Alam mo bang sabi niya kung bakit nicks? Short for nico daw. Isnt that funny? Sira talaga yon." Tuloy-tuloy na kwento ni Mei at hindi niya pansin ang biglang pag-iba ng mukha ng kaibigan.

"Its not funny." saka ito tumalikod sa kanya at nagtuloy tuloy sa kanyang upuan.

Hindi ko aatrasan ang laban mo Renz. Ive been quiet the whole time, ngayon hindi ako papayag na magpatalo na lang ng walang ginagawa.

Chapter XVII

"Lets talk." - biglang sulpot ni Kristoff ng makita niyang lumabas si Renz sa klase nito. Pupuntahan sana nito si Mei para yayaing magluch at ng makapagpraktis na rin sila.

"What are you doing here?" Tuloy tuloy sa paglalakad si Renz ngunit sumunod si Kristoff dito.

"Anong binabalak mo? I know you are planning something not right. Be a man Renz, huwag mong idamay si Mei dito." -Nakikiusap si Kristoff ngunit mariin ang pagkakasabi niya sa bawat kataga na lumabas sa bibig niya. Pinipigilan niya ang galit dahil ayaw niyang magkagulo silan dalawa lalo nat nasa loob sila ng campus.

"Wala kang pakialam sa buhay ko Kristoff. How dare you para sabihan ako ng mga hindi ko dapat ginagawa. You ruined my life, Ako ang nawalan."-Renz

"Walang kinalaman si Mei sa nangyari sa pagitan natin. Huwag mo siyang isali dito. She dont deserve to be hurt.'- Kristoff

"I want you to experience the pain. Gagawin ko ang lahat para iparamdam sayo yon." -Renz.

"Eh gago ka naman pala." saka nito sinugod si Renz at binigyan ng malakas na suntok sa mukha. Nanlaban ang lalaki, Nagsuntukan ang dalawa hanggang sa magkagulo ang mga estudyante na naroon. Dumating si Blaine at siya ang umawat sa dalawa.

Si Farrah naman ay dali-daling pinuntahan si Mei para iparating kkung anong nangyari sa dalawang kaibigan.

"Cuz, you have to come with me." Tarantang sabi ni Farrah.

"Ano ka ba cuz, wait lang naman. Madadapa tayo nyan. Bakit ba?"-sabi niya habang pinapahinto ang kaibigan dahil ang bilis ng takbo nito habang hila hila ang kanyang kamay.

"Me, sina renz at Kristoff. Nag-aaway ang dalawa malapit sa library bldg." -Farrah

"What?" tanging nasabi na lang niya at mabilis na tinungo kung saan ang kanilang library hanggang sa makita niya ang grupo ng mga estudyante kaya sigurado siyang andon sila.

Nang makalapit siya sa mga ito nakita niya si Renz na mahigpit na hinahawakan ni Blaine samantalang si Kristoff ay hawak naman ng isang estudyante nakiawat na rin.

Hindi niya alam kung kanino siya lalapit. Kung sino ang tatanungin niya sa nangyari. Pero ng makita siya ni Kristoff, itinulak nito ang lalaking nakahawak sa kanya saka dali-daling umalis doon.

"Kristoff..Kristoff wait!" Sinubukan niyang tawagin ito ngnuit patuloy ito sa paglalakad.

Binalikan niya sina Blaine at nakita niya ang mukha ni Renz, dumudugo ang kanyang bibig sa sobrang lakas ng ginawang pagsuntok sa kanya ni Kristoff kanina. Palibhasa mas matangkad ito sa kanya. Kung built ang pag-uusapan hindi naman sila nagkakalayo ngunit sa height ay mas lamang ng kaunti si Kristoff.

"Ano bang nangyari sa inyo? Halika sa clinic para magamot yang sugat mo." saka nito hinila ang isang kamay ng lalaki patungo sa clinic ng kanilang school. Sumunod naman sa kanila sina Farrah at Blaine.

Mabuti na lang walang estudyante ang nagsumbong tungkol sa nangyari at lalong walang guards na nakakita kundi pareho silang suspended.

"Oh anong nangyari? Renz ano to ha? Ang bago mo pa lang dito sa school na to napaaway ka agad?" sabi ng kanyang tita Mariz na siya ring school nurse nila.

"Magkakilala p kayo?-Mei

"Yes, mei. Siya yong nakwento ko sayo one time noon na pamangkin kong lilipat dito. Ano bang nangyari?" Tanong ni tita Mariz kay Mei.

"Hindi ko rin po alam kung anong nangyari sa kanila ni Kristoff at bigla na lang silang nag-away."-Mei

"Kristoff? You mean James Kristoffer Rodden?" -tita Mariz.

Bumaling si nurse Mariz sa kanyang pamangkin.

"Renz, ano na naman to? I thought okay kayo? Nakwento mo sa akin ng magkita kayo noon at wala naman kayong naging problema. Bakit ngayon heto ka na naman?" -alam ni tita Mariz niya kung ano ang mga nangyari pero ang buong akala niya ay parehong nakalmot na ang dalawa dahil nagkita pa ang mga ito ng nagsisimula pa lang ang klase, renz even said to her that they were casual and acted like friends that time.

"Nurse Mariz, hindi ko po maintindihan. Ano po ba ang dahilan ng away nila?" Tanong niya sa nurse saka naman bumaling kay Blaine na nagtatanong ang mga mata.

"Its a long story Mei. Sige na, iwan niyo muna si Renz dito at makikiusap muna ako na i excuse siya ngayong hapon."-Mariz

Nakalabas na ang tatlo sa clinic ng biglang tumunog ang kanyang phone.

1 message from Quen.

"Hello Mei, see you mamaya. Did they tell you already that youre going to perform?"

Magrereply na sana siya ng bigla itong tumawag.

"Hello Quen."

"Hey, bakit parang hindi masaya ang boses mo?"- Quen

"Sorry may iniisip lang. Nagyon ko lang nabasa yong text mo kaya hindi ako nakapagreply agad. Magrereply na sana ako pero tumawag ka naman."-Mei

"Its okay Mei. So alam mo na kakanta ka?"-Quen

"Yeah, sinabi sa akin ni Renz na magduduet daw kami pero baka hindi matuloy. Something happened kasi."-Mei

"Who is Renz?" Hindi nakikita ni Mei ngunit nakakunot ang noo ni Quen ng marinig niya ang pangalan ni Renz.

"Ah, kasama ko sa GLEE club, a friend. Pero baka hindi na rin siya makapunta mamaya."- Mei

"Solo lang din naman yong iniexpect namin ni Meanne, duet pala ang sinabi ni Ms. Torres. Pero kakanta ka pa rin kahit wala yong Renz ha."-Quen

"Sige ba. Makakatanggi ba naman ako sa mga idols ko!"-Mei

"Oh sige na Mei, tinatawag ako ng rm ko. See you later. Bye. Mwah!"-Quen

"Sira. Sige na bye." Magaan talaga ang pakiramdam ni Mei pag kausap si Quen, hindi niya maramdaman na sikat na sikat ang lalaki. Para silang matagal ng magbarkada kung mag-usap.

"Uy,cuz sino yan? May itinatago ka ba sa akin? Abot langit ang ngiti mo oh."-Farrah

Hindi na rin niya napigil ang sarili at nagkuwento tungkol kina Quen at Meanne. Sinabi niya kina Blaine at Farrah kung paano niya nakilala ang mga ito at kung paano sila naging magkaibigan.

"Oh my GOD! Cuz, ang swerte mo. Ipakilala mo rin ako please. I want to meet them personally." -magkahalong kilig at saya ang nararamdaman ni Farrah.

"Oo naman cuz, ipakikilala kita mamayang hapon sa kanila. Ikaw rin Blaine."-Mei

"Si Farrah na lang, Im not interested mei."-Blaine

"Hmp, bahala ka nga! Ang kj nito."-Farrah.

4pm: Punong puno ng tao ang loob ng covered court ng kanilang paaralan. Lahat excited sa paglabas nina Meanne at Kenneth. Naunang nagsalita si Ms. Torres saka nito tinawag si Mei para maghandog ng isang awitin para sa kanilang kahat.

Lumabas si Mei mula sa likod ng stage at hawak ang isang mikropono.

Today was a fairytale, you were the prince
I used to be a damsel in distress
You took me by the hand, and you picked me up at six
Today was a fairytale, today was a fairytale

Today was a fairytale, I wore a dress
You wore a dark gray t-shirt
You told me I was pretty when I looked like a mess
Today was a fairytale

Time slows down whenever you're around
But can you feel this magic in the air?
It must have been the way you kissed me
Fell in love when I saw you standing there

It must have been the way
Today was a fairytale
It must have been the way
Today was a fairytale

Today was a fairytale
You've got a smile that takes me to another planet
Every move you make, everything you say is right
Today was a fairytale

Today was a fairytale
All that I can say is now it's getting so much clearer
Nothing made sense until the time I saw your face
Today was a fairytale

Time slows down whenever you're around
Yeah yeah

But can you feel this magic in the air?
It must have been the way you kissed me
Fell in love when I saw you standing there

It must have been the way
Today was a fairytale
It must have been the way
Today was a fairytale

Time slows down whenever you're around
I can feel my heart, it's beating in my chest
Did you feel it?
I can't put this down

But can you feel this magic in the air?
It must have been the way you kissed me
Fell in love when I saw you standing there
It must have been the way

But can you feel this magic in the air?
It must have been the way you kissed me
Fell in love when I saw you standing there

Hindi pa tapos ang kanat ng biglang naghiyawan ang mga tao.Mei is not aware na nasa likod na pala nito si Quen at may dalang isang bouquet ng white roses. Pumunta siya sa harap ni Mei at lunuhod habang ibinibigay ang bulaklak sa dalaga. Namula si Mei sa ginawang iyon ni Quen, pinatayo niya ang lalaki, tumabi ito sa kanya at hinawakan ang isang kamay ng dalaga habang ipinagpapatuloy nito ang pagkanta.

It must have been the way
Today was a fairytale
It must have been the way
Today was a fairytale
Today was a fairytale

After ng song ni Mei ay sunod namang lumabas si Meanne mula sa backstage.

"Nakakakilig naman yon Quen. Girls, nagselos ba kayo don? Iba ang tingin ni Quen kay Mei ano?" sigaw ni Meanne habang papalapit sa dalawa.

Aalis na sana si Mei sa stage ng pinigilan siya ni Quen.

"Aalis na daw siya oh." Sumbong niya sa mga audience. Sigawan naman ang mga ito ng KISSS!

Lalong namula si Mei sa mga naririnig. Humuhingi siya ng tulong kay Meanne pero dinededma lang siya ng dalaga.

"Sige na Mei, pagbigyan niyo na sila. Nag-aantay si Quen oh." -Meanne

Pumwest naman si Quen at itinuro pa ang sariling pisngi. Pagkatapos ng ilang sandali ay tumawa ito.

"Well tama na guys, nagugulat si Mei sa atin. Pero gusto niyo ba ulit siyang marinig kumanta? -Quen

Sabay sabay ang mga estudyante sa pagsabing OO!

"Sige kakanta siya ulit mamaya pero ngayon kami muna ni Meanne ha? Kakantahin namin ang kanta ng isa sa pinakamatalik kong kaibigan Sam Concepcion. I bet everyone knows him. Here it goes guys:


Quen:
Even if the sun refused to shine
Even if we lived in different time
Even if the ocean left the sea
There would still be you and me


Meanne:
Ever since the start of time
Youve had my love
Even before i knew your name
I knew your heart


Quen:
In the dark of the darkest night
I could see your face
I always knew from the very start
I would find a way

Quen & Meanne

Even if the sun refused to shine
Even if we lived in different time
Even if the ocean left the sea
There would still be you and me
Even if the world would disappear
Even if the clouds would shed no tears
Even if tonight was just a dream
There would still be you and me


Meanne:
Youve always been and you always will be
The only one

Quen:
Until forever
The only girl
Until forever
Ill ever love

In the cold of winters chill
Ill be there to warm your heart
Giving you all of me
For all time
No matter what


Quen & Meanne
Even if the sun refused to shine
Even if we lived in different time
Even if the ocean left the sea
There would still be you and me
Even if the world would disappear
Even if the clouds would shed no tears
Even if tonight was just a dream
There would still be you and me

Meanne:

Two hearts that belong together
Together
From the very start

Quen:
One love
Now and forever
Now and forever
Nothing can tear up apart


Quen & Meanne
Even if the sun refused to shine
Even if we lived in different time
Even if the ocean left the sea
There would still be you and me
Even if the world would disappear
Even if the clouds would shed no tears
Even if tonight was just a dream
There would still be you and me

"Thank you guys sa mainit nyong pagtanggap sa amin dito."- Quen

"Tama si Quen maraming salamat po sa inyong lahat. Babalik munsa si Quen sa likod dahil ako naman ang maghahandog ng isang song sa inyong lahat."

Nag wave si Quen sa mga audience saka tuluyang pumunta sa backstage,

"Wheres Mei." tanong niya sa kanyang RM pagkarating niya doon.

"I dont know. Baka nasa audience na." sagot ng RM nito.

Kinuha niya ang kanyang phone at tinawagan ang dalaga.

"Nasaan ka? Bakit ka umalis dito sa backstage?"-Quen

"Ano pang gagawin ko dyan? Andito kasama ko friends ko dito."-Mei

"Can you come here for a while Mei? Please."-Pakiusap ng lalaki sa kanya

After ng ilang minuto dumating ang dalaga na may kasamang isang babae.

"Hi, pasensya na isinama ko siya. Gusto ka kasi niya makita ng personal at makilala daw."-Mei

"Its okay, Im Kenneth Dominguez and you are?" nakangiti ito habang inilahad ang isang kamay.

"Im Farrah, my god ang gwapo mo nga talaga!!"

Tumawa si Quen. "Thank you, ang ganda mo rin. Pareho kayo ni Mei. Magkaiba ang ganda niyo. Mei has this natural filipina beauty." habang nakatingin kay Mei.

"Do you hear me
I'm talking to you
Across the water
across the deep blue ocean
Under the open sky
oh my, baby I'm....

"Hmmm, si Kristoff na yan! Buti nagparamdam." sabi ni Farrah ng marinig ang ringtone na yon ni Mei.

Kinuha niya ang phone at pinindot ang answer button.

"Hello."-Mei

Chapter XVIII

"Hello Mimz, sorry for what happened."- Kristoff

"I dont know what exactly happened before between you and Renz pero Tupz, you know that you can trust me."-Mei

"Will you come over?"-Kristoff

"OO naman bestfriend. I would love to listen if youre now willing to share."-Mei

"Sige Mimi just give me a call pag parating ka na. Hindi ako aalis ng house."-Kristoff

"Oh, ano sabi niya?"- Farrah

"Cuz lets not talk about it yet, later kukwentuhan kita."-Mei

"Hmmm, parang seryoso yan ah."-Quen

"Madugo"-Farrah

"Ano ka ba cuz, Quen wala ka na bang number? Bat hindi ka na bumabalik don?"-Mei

"Meron pang isa. And youre going to join me."-Quen

"Ano? Bat ako kasali Hindi naman ako artista, Kayo lang dapat ni Meanne nagpeperform."-Mei

"Its my special request. Hindi mo ba ako pagbibigyan?"-Nagpaawa effect pa ang lalaki para hindi siya makatanggi

"Ano? Ayooookoo!" Matigas na sabi ni Mei.

"Sige na please.."- hanggang sa marinig ni Quen na tinatawag ang pangalan niya sa stage. Ngumiti muna siya kay Mei saka umalis para pumunta sa stage.

"Hello again GVU! before anything else gusto kong pasalamatan kayong lahat, and the school administration for allowing us to perform for all of you this afternoon. And before I'll start singing this last song, I would like to call in Ms. Laxa to join me here on stage."-Quen habang nakatingin sa likod, inaabangan ang pag akyat ni Mei.

"Uy cuz, tinatawag ka ni Kenneth."-farrah

"Nakakahiya nga eh. Ayoko!"-Mei

"Mei, I heard Quen wants to sing with you, hindi mo ba pagbibigyan? Sabi mo idol mo siya." Sabi naman ni Meanne na kakadating lang sa backstage.

Wala ng nagawA pa si Mei kundi puntahan na lang si Quen. Hiyawan ang mga schoolmates nila. Madami ang medyo maaasim ang mukha dahil sobrang naiinggit sa kanya pero mas marami ang very happy for her.

"Here comes my partner."-Quen

"We are going to sing one of my favorite song..Its called CANT HELP MYSELF, this is for all of you." saka nito kinuha ang isang kamay ni Mei at nagsimulang kumanta.


Quen:
Can't sleep tonight,
'Cause you're on my mind.
I guess I'm in love once again.
Gaze a star,
'Cause that's what you are.
You light up my life once again.

I'll take this chance for another romance in my

Life,
'Cause you're all that I need.

Quen&MEi:
I can't help myself,
From falling in love,
With somebody like you,
'Cause your feelings are true.
Can't help myself,
From falling in love.
For I can't help myself...
From falling for you.
All day I pray,
That forever you'll stay,
And won't let our love fade away.
Hear what I say,
Whatever comes away
We'll be together come what may.

I'll take this chance for another romance in my

Life,
'Cause you're all that I need.

I can't help myself,
From falling in love,
With somebody like you,
'Cause your feelings are true.
Can't help myself,
From falling in love.
For I can't help myself...
From falling for you.

Mei:
I've never felt this love,
Until you came,
In my mind.

Quen:
And I can't help myself,
From falling in love,
With somebody like you,
'Cause your feelings are true.

Quen&Mei:
Can't help myself,
From falling in love.
For I can't help myself...
From falling for you.

"Nakakakilig naman Yon. Iba makatitig tong si Quen kay Mei no guys?" biglang sulpot ni Meanne from backstage.

Nagpaalam na ang dalawa sa lahat ng nanuod sa kanila at nagpromote na rin para sa kanilang movie.

Sa backstage hinihintay na lang ng manager ng dalawa ang mga ito para makaalis na di sila.

"Mei, ang galing mo anD pretty pa. Alam mo bagay sayo mag-artista."-sabi ng manager nina Quen at Meanne sa kanya.

"Naku salamat naman po pero hindi ko po pinangarap yon."-Mei

"Sayang, malaki ang potensyal mo iha." dgtong pa nito.

"Mei, ang galing mo talaga. HoneStly mas magaling ka pa kesa sa ilang mga professional singers ha." sabi sa kanya ni Meanne na kakalapit lang sa kanila kasama si Quen.

"I agree with you on that Anne. She's very attractive kanina."-Quen

"Naattract ka naman?" -Meanne

Namula si Mei sa tinanong ni Meanne kay Quen.

"Maging ang bulag maaattract sa boses pa lang ni Mei, how much more kung ang tulad kong malinaw ang paningin?" -sabi nito habang hindi maalis ang tingin sa namumulang babae.

"Oh siya tama na yan. Kailangan na nating umalis ng makapagpahinga na rin kayo. May guesting pa kayo tonIght sa SNN."-manager

"Mei till we meet again. Bonding soon. I'll call you pag nakaluwag na sa sked." -Meanne

"Salamat Anne, You are so nice talaga." Hindi na naiilang si Mei sa pagtawag dito sa kanyang nickname.

"See you next week Mei. Sige bye."-sabi ni Quen, kumakaway habang papasok sa sasakyan.

"Uy cuz, see you next week daw? Narinig mo yon? Does that mean babalik ulit sila? Inggit naman ako sayo, kasi ka close mo sila." Sabi ng pinsan niya ng makaalis na ang sasakyan nina Quen.

"Ewan ko. Wala namang sinabi." saka ito naglakad palabas ng theatre. Madami siyang nadaanang mga estudyante na panay ang bulungan ng nadaanan niya, ang iba naman ay kinocongratulate siya dahil ang galing daw niya kanina.

"Cuz, sikat ka na dati ha pero ngayon sigurado wala ng estudyante ang di nakakakilala sayo."-Farrah

"Nasaan na si Blaine? Iniwan mo naman kanina, hindi ba nagtext sayo kung nasaan na siya?" pag-iiba niya sa sinabi ng pinsan saka naman nito narealize na hindi nga pala nila ito kasama.

Agad kinuha ni Farrah ang phone sa bag saka tiningnan kung nagtext ito.

"Nasa canteen daw naghihintay,"-Farrah

"Sige puntahan mo na siya, baka makakita pa ng ibang maganda diyan hindi ka na pagkaabalahan."-Mei

"Eh ikaw?-Farrah

"Tinext ko na ang driver namin kanina, parating na daw. Dideretso kasi ako kay Kristoff."-Farrah

"Sigurado ka? Samahan na lang muna kita hanggang sa dumating sundo mo.."-farrah

"Okay lang ako. Si Blaine ang isipin mo, kanina pa naghihintay yong tao sayo."-Mei

"Sige cuz, ingat ka. Bye." saka nagbeso ito sa pinsan at pinuntahan si Blaine sa kanilang school canteen.

20 minutes na ang nakalipas ng makaalis si Farrah ngunit wala pa rin ang sundo na hinihintay niya. Tumingin siya sa kanyang relo 6PM na.

"Gabi na ah, ano pang ginagawa mo dito sa school?'

"Renz?"-Mei

"Yeah, I watched the show kanina. You did great."-Renz

"Nanuod ka? Bat hindi ka nagsabi para natuloy yong duet natin?"-Mei

"Hindi rin kasi ako sigurado kanina. So may hinihintay kang sundo?"-Renz

"Yeah, Im waiting for our driver. Kanina ko pa nga yon tinawagan pero ang tagal niya."-Mei

"Hatid na lang kita.?"-Renz

"Hindi na Renz, baka mamaya dumating siya wala ako dito. Wag kang mag-alala marami pa namang tao and andami namang security guards around."-Mei

"Then samahan na lang kita hanggang sa dumating ang driver niyo, Okay lang ba sayo yon Nicks?"-Renz

"Ikaw bahala."-Mei

"Hmmm, Renz pwede magtanong."-Mei

"Second question please..."

"Bakit kayo nag-away ni Kristoff? I know hindi lang basta away, I know meron kayong pinaghuhugutan ng mga galit niyo."-Mei

"You really want to know?"-Renz

Tumingin lang si Mei kay Renz. Hinihintay ng dalaga ang paliwanag nito.

"Masaya ang pamilya ko noon, lagi kaming nagbabakasyon, laging masaya lang. I have a sister who is 3 years younger than me. We were very close to each other, perfect na ang tingin ko sa family namin until Kristoff came to our life. Kristoff and I were close friends before. Kadarating lang niya sa Australia non and nagbabakasyon naman ang family namin that time. We live in one village kaya naging basketball buddy namin siya ni Blaine. He became close to my sister. He poisoned Erin's mind hanggang sa lumayo ang loob ng kapatid ko sa amin ni Blaine, Si Kristoff lang ang gusto nitong kasama. Siya ang laging bida kay Erin and even my parents lumayo ang loob sa akin dahil kung ano ano na rin ang isinumbong ni erin sa kanila."

Tumigil si renz sa pagkukwento ng mapansin niya na may iilang butil na ng luha na pumatak mula sa kanyang mga mata.

"Renz are you okay?"-Mei

Chapter XIX

Alas kwatro ng hapon hindi pa rin umuuwi si Erin sa kanila. Kanina pa siya pinatawagan ni Renz kay Blaine pero hindi raw ito makontak ng kanyang pinsan. Nag-aalala na siya sa kapatid lalo na they are not in good terms lately dahil sa naging problema nila involving James.
-------------------------
Noong hapon na nag-away sila ni James ay nagalit ng todo ang kapatid niya sa kanya. Sinundan niya si Kristoff ng umalis sa kanila. At hanggang makauwi ito sa kanila ay ayaw siyang kausapin ng kapatid. Isinumbong pa siya nito sa mga magulang na kesyo Renz is being selfish. Na gusto niya siya lagi ang nasusunod sa kanilang bahay lalo na nong wala ang mga parents nila, Na lagi nitong pinapagalitan ang kapatid which are all lies. Nasaktan siya ng sobra dahil hindi niya naisip kailanman na kayang gawin ng kapatid niya yon sa kanya.

"Renz, I told you to take care of your little sister. Ano tong mga isinusumbong niya? I cant believe you can do such things. Be responsible." Galit na sigaw ng daddy niya habang basa sala sila one time.

"Dad, wala akong ginagawa. Actually its.."

"Tama na Renz. I dont want to hear excuses, You have to be a kuya to Erin hindi yong sinasaktan mo ang kapatid mo."sabi pa ng kanilang daddy.

Nang makaalis ang dad niya ay lumspit si Blaine sa kanya na sinadyang huwag lumapit kanina para bigyan ng privacy ang mag-ama pero dahil sa lakas ng boses ng dad ni Renz ay narinig niya ang mga sinabi nito sa kanyang pinsan.

"Cuz, narinig ko ang mga sinabi ni tito. Why didnt you tell him what really happened?"-Blaine

"I thought narinig mo lahat, how come di mo narinig that im trying to explain my side but he didnt allow me to talk?"-Renz

"Do you want me to talk to tito?"-Blaine

"NO need cuz. Dont worry I can handle this and I'll be okay. I have to talk to Erin before its too late."-Renz
---------------------------
"Cuz, hindi ko pa rin makontak si Erin. Gabi na, why dont we ho out and look for her?" nag-aalalang sabi ni Blaine.

"Where?"-Renz

"Sa house nila Kristoff. Why dont we ask him maybe he knows where Erin is."-Blaine

Bumuntunghininga lang si Renz sa mga sinabi ni Blaine.

"CUz i know na masama pa rin ang loob mo kay Kristoff pero you must think about your sister first."-Blaine

"Okay."-Renz

Nang makarating sila sa bahay nila Kristoff ang mama nito ang sumalubong sa kanila.

"Ah Hello po, Is Kristoff  here? We will just ask something from him po sana."-Blaine

"I heard he is going to see a friend. But I don't know where. Sguro balik na lang kayo bukas."

"Tita alam niyo po ba kung may kasama siyang isang batang babae ng lumabas siya?"

"Are ou the brother of Erin?" tanong ng ginang kay Blaine.

"Ako po.." sabi naman ni Renz. "Nakita niyo po ba kung kasama niya si Erin ng lumabas?"

"Actually mag-isa lang si James na lumabas. Ang alam ko he is going to meet Carson. I just dont know where exactly will they meet. But Im sure he is not with erin."

"Okay po, salamat na lang po tita." -Blaine.

"Have you tried calling her in her cellphone?"

"Yes tita but we cant contact her. Pwede po bang mag-iwan na lang kami ng contact number then kapag dumaan po pakisabi na lang sa amin." -Renz

"Sige. Nag-aalala rin ako sa batang yon. Dont worry kids, pag pumunta siya dito sa bahay tatawagan ko kayo."

Kriiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnggggg...

"Hello Erin.." Renz

"Renz, its Kristoff.. Si erin,.." hindi maituloy ni Kristoff ang gusto nitong sabihin,

"Ano? What about Erin? What did you do to her?" halos pasigaw na sabi ni Renz na hindi na rin maiwasang kabahan.

"She's...dead.." tanging nasabi lang ni kristoff.

"Thats not a good joke, Tell me youre lying Kristoff. Tell me. Give that damn phone to my sister, I'll talk to her." Hindi na npigilan ni Renz ang mapaiyak.

Agad namang kinuha ni Blaine ang cellphone kay Renz at siya ang kumausap sa lalaki.

"THis is Blaine, what happened? Where are you guys? Wheres Erin?" Blaine

"Blaine, Im sorry But Erin is gone...." hindi makapaniwala si Blaine sa narinig pero alam niyang he needs to be strong dahil sa nakikita niya ay hindi na ito kinakaya pa ni Renz. He asked Kristoff kung saan ang eksaktong lokasyon ng mga ito. When they finally arrived sa sinabi ni Renz na location madami ng tao don.

Agad na bumaba si Renz at tumakbo sa kung saan maraming tao. Nakita niya si Kristoff at agad nialpitan ito at binigyan ng malakas na suntok pero agad siyang inawat ng pinsan at ng kasama ni Kristoff na isa pang lalaki.

"What the hell happened? Why did you not rushed her at the nearest hospital? Bakit nandito lang kayo at pinapanuod ang kapatid ko?" -Renz

Si Carson ang naglakas loob na magsalita para sa kanyang kaibigan.

"I think this is not the right time to blame each other."-Carson

"Why? Who are you to tell us what to do? Siguro ikaw ang kasama ni Kristoff sa pagpatay sa kapatid ko no?"-Renz

"Leave Carson out of this...."-Galit na din si Kristoff na akmang susugurin na si Renz peo pinigil ito ni Carson.

Chapter 20

Umiiyak si Renz habang inaalala ang mga nangyari sa kanila sa Australia, NAgulat naman si Mei sa mga nakwento ni Renz sa kanya ng biglang dumating ang driver na kanina pa niya hinihintay.

"Miss Mei, pasensya na po. Masyado po kasing matraffic kaya natagalan ako." Sabi ng driver ng mapansin ang kasama ng dalaga.

"Ah sige po manong, hintayin niyo na lang ako sa loob ng kotse." sabi nito sa kanilang driver.

"Sige po." sabi nito saka tumalikod.

"Ahh, Renz sorry to hear about what happened to your sister. Pero I dont think may kasalanan si Kristoff sa nangyari, I know kristoff well. What happened sa kaso? Its not Kristoff right? HIndi siya ang gumawa non sa kapatid mo diba?" -Kahit naaawa si Mei kay Renz ay hindi niya maiwasang ipagtanggol ang kanyang kaibigan.

Hindi siya sinagot ni Renz ngunit alam niyang hindi nagustuhan ng binata ang mga sinabi niya.

"I'll go ahead. Sige punta ka na rin, your driver is waiting for you." -Sabi ni Renz sa kanya.

"Renz, are you okay? Are you sure kaya mo umuwi? Ihatid ka na lang kaya namin sa inyo. Iwan mo na lang kotse mo sa parking area." -Mei

"Im okay Mei. Hindi ako lasing, kaya kong mag drive, dont worry!" -Renz

Habang nasa sasakyan si Mei hindi niya maiwasang isipin ang kwento sa kanya ni REnz. Naaawa siya sa lalaki ngunit hindi kayang maniwala ng isip niya na may kinalaman ang kaibigan niya sa nangyari sa kapatid ni Renz.

"Miss Mei, pwede pong magtanong?" -nagulat siya ng biglang magsalita ang driver niya.

"Oo naman po manong, ano po ba yon?" -Mei

"Boyfriend nyo po ba yong kasama niyo kanina?" -tanong nito

Tumawa ang dalaga sa sinabi ng driver.

"Ha? Kayo manong ha.. Hindi po kaibigan ko lang po si Renz." - Mei

"Akala ko po boyfriend nyo kasi. Gwapo siya, bagay kayong dalawa."

"Naku si manong, may ganon kayong nalalaman ha. Kaibigan ko lang po talaga yon. Nagsabi lang sa akin ng problema at sinamahan ako sa paghihintay sa inyo." -Sabi ni Mei ngunit hindi niya maiwasang kiligin sa sinabi ng driver niya na bagay silang dalawa.

"Ayan ka na naman Mei. Hindi maintindihan ang ugali mo.. Diba kay Quen ka kinikilig? Dala-dalawa? buti at hindi ka rin kinikilig sa bestfriend mo." an ang mga tumatakbong salita sa kanyang isip.

Nang maalala ang bestfriend agad niyang hinanap ang kanyang cellphone para tawagan ito.

"Hello Tupz, Okay ka lang ba? -tanong niya sa kaibigan ng sagutin nito ang phone niya

"Im okay Mei, dont worry. May nagsabi sa akin na maganda daw number mo kanina." -Kristoff

"Thanks bestyfriend. Pasok ka bukas ha?" -Sabi niya rito.

Hindi sumagot si Kristoff.

"Uy Tupz, are you still there?"-Mei

"Yeah, Oo naman papasok ako bukas." -Kristoff

"Good! Sunduin mo ako, sasabay ako sayo pagpasok. Its your fault kung hindi ako makapasok, kaya be sure to come okay?"- Mei

""Strategy? Sige na MImi..youre the boss!" -kahit alam niyang hindi maiiwasang magkikita ulit sila ni Renz ay hindi rin naman pwedeng lagi na lang siyang umaabsent. saka andito naman si Mimi, alam ni Kristoff kahit anong mangyari ay hinid siya iiwan ng kaibigan.

"Siyempre ganon talaga. Lalo na pag bumagsak ako dahil umabsent ako ng isang araw. Kasalanan mo yon pag nagkataon bestfriend." -Mei

"Oo na po. Aagahan ko!" -Kristoff

"Wait, bat hindi ka na lang sa bahay matulog? Sige na Tupz.. Mum will be very happy to see you. Sige na, say yes at ipapahanda ko kay manang Esme yong guest room." -Bukod sa gustong maka bonding ni Mei ang kaibigan, gusto niyang malaman mula sa bibig nito kung ano talaga ang nangyari sa kanila noon ni Renz.

"Wala kang tiwala sa akin na pupunta talaga ako sa inyo ng maaga bukas?" -Kristoff

"Hindi naman sa ganon Tupz, siyempre gusto ko namang makasama ang bestfriend ko. Oh sige, kung ayaw mo naman okay lang." -Mei

"Ganon lang? Hindi mo man lang ako pipilitin? Wala man lang konting lambing diyan?" -Sabi ng kaibigan niya.

"Hmp, huwag na lang. Ayaw ko ng pinipilit no." -Mei

"I miss this Mei." -Kristoff

"Me tooo.. I miss our movie marathons kaya sige na." -Mei

"Sige na Mei kasi tinatawag ako ni Dad." -saka nito tinapos ang tawag.

"Hmp, nakakainis naman yon." bulong ni Mei sa sarili.

"Miss Mei si sir Kristoff po ba yong kinausap niyo?" -tanong na naman ng driver niya.

"Ah opo manong." - Mei

"Alam niyo miss Mei, natutuwa ako pag nakikita ko kayong dalawa ni sir Kristoff. Nagtataka nga ako kung bakit kaya hindi kayo magkadevelopan. Bagay po kasi kayo eh." -Driver

"Manong alam niyo para din po kayong babae noh? Ang dali magbago ng isip. Diba sabi nyo kanina bagay kami ni Renz? Ano po ba talaga?" -Natatawang tanong ni Mei sa matandang driver

"Eh kasi naman maam parehong gwapo at pareho ding bagay sa inyo. Pero nasa sa inyo na Miss Mei." -sabi na lang nito saka tumahimik.

Nakarating na sila sa kanilang bahay ng biglang sinalubong siya ni manang Esme.

"Naku iha, may bisita ka.."

"Sino naman po manang?" takang tanong niya kasi wala naman siyang inaasahan na bisita.

"Ang tagal mo Mimi. Kanina pa ako naghihintay dito."

"Topeng???? Hmp ang daya mo.. I thought youre not coming?" tumakbo ito palapit sa kaibigan at saka sila magkaakbay na pumasok sa loob ng bahay nila.

"Tingnan mo ang dalawa, para pa rin silang mga bata ano? Sana ganyan sila parati, hindi sana sila magkarron ng problema balang araw." -Sabi ni Esme sa asawa. Mag-asawa kasi si Esme at ang driver ng pamilya nila Mei.

"Imposibe ang sinasabi mo Esme, magkakaroon at magkakaroon ng problema, walang perpekto dito sa mundo. Ang ipagdasal mo, sana ay malampasan nila kung ano man ang pagsubok na darating sa kanilang pagkakaibigan." -Mahabang sabi ng asawa nito.

Samantala ay dumiretso naman si Mei sa kwarto niya para magbihis.

"Kristoff iho, pwede bang ikaw na ang tumawag kay Mei at sabihin mong nakahanda na ang pagkain."- sabi ni Manang Esme kay Kristoff

"Sige po manang." -Kristoff

Nakaawang ang pinto kaya hindi na kailangan ni Kristoff na kumatok. Papasok na sana siya ng marinig niyang may kausap ang kaibigan sa cellphone nito.

"Alam mo Quen kahit idol kita hindi ako nakukuha sa mga ganyang linya mo sa pelikula ah.."

"Haha, sira ka talaga. Opo kakain na mamaya, ikaw rin."

"Naku ayaw ko noh, Wag kang pupunta dito baka matsismis pa tayo. Ayaw ko non."

"Okay, say hi to Anne for me. Ingat. Bye"

"Ehemmm...."

"Uy Tupz, andyan ka pala. Kanina ka pa? Bat hindi ka nagsasalita?" -Mei

"Kasi po nakakahiya naman sa kausap mo sa cellphone kung abalahin ko kayo noh. Sino nga ba yon Mimz?" -Kristoff

"Naku, yon? Si Quen.. kilala mo naman siguro siya? Kenneth Domingues.. the actor!" -mAsayang sabi ni Mei

"Asus, porke actor lang.. Mas gwapo pa rin ako don noh.. Huwag mong sabihing nanliligaw sayo yon." -Kristoff

"Aghhh, ewan ko. Nagpaparamdam???" -Mei

"Hoy Mimz, hindi pwede yan. Hindi pa niya ako nakikilala ng personal. Hindi pa ako sumang-ayon kung papayag akjong ligawan ka niya ah."-Kristoff

"Aba aba daddy Kristoff..at sino pong nagsabi sa inyo na kailangang may say kayo sa mga gustong manligaw sa akin?" -Mei

"Abay ganyan talaga.. Ako ang bestfriend, at bago nila pormahan ang pinakamamahal kong mimi eh kailangan muna silang dumaan sa akin." -Kristoff

"Naku, paano kung walang makapasa sayo?" -Mei

"Eh di ibig sabihin non ay tatanda kang dalaga. Basta You have to agree with me, ipapakilala mo muna sa akin before manligaw sayo. Okay ba yon Danica May Flores Laxa?" - tanong ni Kristoff sa kanya

"Yes daddy Tupz, but promise me, don't be harsh ha baka mag back out sila." -Mei

"Anong sila? Bakit marami ba? Ikaw Mimi kumakarengkeng ka ng di ko alam." -Kristoff

"Ganon?" -sabay kurot nito sa tenga ng kaibigan..

"Ouch, Danica stop it! Masakit yon ha. Halika na nga kain na tayo bago lumamig yong food." saka ito naunang bumaba sa hagdan.

Naiwan si Mei na abot hanggang tenga ang ngiti.. How she misses their kulitans. Kaya mas lalong hinid naniniwala si Mei na may kinalaman si Kristoff sa pagkamatay ng kapatid ni Renz. No, hindi magagawa ng kaibigan niyang pumatay!